Sinan Yağmur Libri

Cocukken bircok ask masali okudum. Buyudum, aski yasadim. Simdi ben bir ask masali oldum.” – Hz. MevlanaASKIN 7 HALI: Beserî ask, masalsi ask, Platonik ask, divane ask, dosta ask, Peygamber aski, ilahi ask…Tasavvuf tarihinin en can alici olaylari hakkinda yazdigi romanlarla milyonlara ulasan Sinan Yagmur, ilk defa bugunde gecen bir hikyeyle okurun karsisina cikiyor.Kendisini intihara surukleyen bir ihanetin pencesinde kivranan bir kadin: AylinHayatinda ilk defa vicdan azabi kavramiyla tanisacak bir zevk duskunu: CengizHayatini temellerinden sarsan bir iftiranin kurbani: HaceSinan Yagmur, bu uc kahramanin Konya’da kesisecek hayatlarini askin 7 farkli hali uzerinde katman katman oruyor.Sahabe’den Safvan bin Muattal ile Hz. Ayse, Mevlana ve Sems, Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Sirin umitlerini kaybetmis uc karakterin imdatlarina yetisip onlari ask terapisine aliyor.Askin 7 Hali – Bisnev, olgun bir kalemin diliyle, ic huzuru arayanlara ve yarali yureklere derman ve basucu kitabi olacak, yillar boyu unutulmayacak bir roman.

Tebrizli Şems'in dilinden Hallac'ı okumak...Aşk; bir elif miktarı sevilmek için gelen her çileye kimi zaman darağacında kimi vakit kör bıçaklar arasında bir vav gibi hamuş olabilmektir.Hamuş yani susmak. Susmak halvetti Hira'da, susmak En'el Hak'tı Hallac-ı Mansur'da, Hamuş olmaktı yârin alfabesiz halinde Mevlana'ca.Ve susmak visal orucuydu maşukta, iftarını şehadet şerbeti ile açan Şems misali.Suskunuz. Kin ve garazdan uzaktayız. Biraz dargın biraz da boz bulanığız o kadar. Aldatıldık biz de aşk yolunda. Yâre kırıldık ama yolu terk etmedik Şems. Sen yüreği yaralı olana gelirsin. Bize neden gelmiyorsun Şems? Hem vuslat hem hicransın dost yüreklim! Yanımızda bizimleyken yaramızda olmayan... Bizler de Mevlâna misali alıp kalemi elimize "Hamuş" yazsak düşer miydin yollara? Gelir miydin acılarımıza? Dokunur muydun yüreklerimize?Ha: Hallac, Mim: Mevlana, Şin: Şems... Hamuştu onlar. En Sevgiliye sevdalıydılar. Aşkın uzun yol arkadaşları. Tüm kötülükleri güzellikle savuşturanlar, susanlar, iyilik kardeşleri, aşka namzet secde kardeşleri, susayanlar, ölüm sözcüğünü aşkın soluğundan içenler... Aşkın "Hızır"ları...

"Ben babam İbrahim'in duası, Annemin rüyasıyım." -Hz. Muhammed (s.a.v.)- "Allah isterse köle bir kadının onuru için, İbrahim ve İsmail'e Kabe'yi yaptırır." Baba oğul ileride Allah'ın evini yapacakları o seçkin toprağa, Hacer'in mezarını kazmaya başladılar. İsmail ağlaya ağlaya toprağı kazıyordu. İbrahim avuç avuç dua döküyordu çukura... İbrahim'in kederden takati kalmamıştı. Oğlu mezarın kazılmasını tamamladıktan sonra el ele kefeni defnettiler. İsmail kürekle toprak atarken İbrahim yaşlı gözlerle baktı kefenlenmiş Hacer'ine ve usulca söylendi: "Ah oğul! Sen bu mezara benim kalbimi de gömdün..." (Tanıtım Bülteninden)

"Ben ne Kral'ım nede Sultan... Ben kuru ekmek yiyen bir kadının oğluyum." "Benimle benden önceki diğer Peygamberlerin misali, şu adamın misali gibidir. Adam mükemmel ve güzel bir ev yapmıştır, sadece köşelerinin birinde bir tuğla yeri boş kalmıştır. Halk evi hayran hayran dolaşmaya başlar ve (o eksikliği görüp): 'Bu eksik tuğla konulmayacak mı?' der. İşte ben bu tuğlayım ve ben Peygamberlerin sonuncusuyum."