Questo autore è noto per uno stile lirico che esplora spesso temi di amore, separazione e desiderio con una sensibilità che ricorda la tradizione classica. Dopo una profonda perdita personale, il suo lavoro si è spostato verso la contemplazione del vuoto della vita, della morte e del dolore, portando a esplorazioni più intense sia della forma che del contenuto. La sua maestria poetica è particolarmente evidente nei rubaiyat che compose nel tradizionale metro aruz. Queste opere dimostrano un profondo coinvolgimento con le strutture poetiche classiche e la gestione abile di temi emotivamente risonanti.
"Ozan, şiirini yazarken, belleğindeki tüm sözcüklerden anlatmak istediğine en uygun olanları bulmak, sonra da sezgisiyle, özeniyle ve ustalığıyla bu sözcükleri yan yana, alt alta getirerek şiirini kurmak zorundadır. Bu konuda bilinmesi gereken tek kural, her söz dizisinin şiir olmadığı ama her şiirin bir söz dizisi olduğudur." Ümit Yaşar Oğuzcan
Gelme diyecektim, geldin. İyi ettin geldiğine. Nerdeyiz? Bir şehir yanıyor, dikkat et. Tutuşabiliriz, işte ilk ateş gözlerine düştü, sonra dudaklarına, saçlarının arasına kıvılcımlar doldu ışıl ışıl. Yanıyorsun, yanıyorum, yanıyoruz.Aramakla yetinsek bunlar gelmeyecekti başımıza. Yine de memnunum. İyi ettin geldiğine. Taş olup kalmaktansa, ağaç olup yanmak iyi. Ellerini ver, ellerini. Öpüşmeye susadım. Tırnak uçlarından öpmeye başlayacağım seni. Titreme, yanıyorsun.