Pełna pogody ducha i życzliwości opowieść o tym, jak los pomaga nam być szczęśliwymi. Kwilące niemowlę, ukryte pod biurkiem podczas powstania warszawskiego, solidny sejf pół wieku strzegacy powierzonej mu tajemnicy, otoczony sosnami stary dwór nad jeziorem, czekający cierpliwie na swoją właścicielkę.
Książka wydana w serii Wielkie Litery – w specjalnym formacie z dużą czcionką dla seniorów i osób słabowidzących. CZY PEWIEN RĘKOPIS Z POCZĄTKU UBIEGŁEGO WIEKU NAPRAWDĘ ISTNIEJE? Bardzo znany pisarz polski, żyjący i tworzący na przełomie XX wieku, od 1888 r. często gości w Nałęczowie, pomieszkując w pewnej willi. W tajemnicy pracuje nad powieścią, stanowiącą ukoronowanie jego dorobku literackiego. Przed wyborem wydawcy pisarz umiera, a decyzja o tym, komu powierzyć publikację dzieła, pozostaje w rękach spadkobierczyni. Jej długotrwałe rozterki, sprawy prywatne, a także przetaczająca się burza dziejów, powodują, iż o istnieniu niewydanego dzieła wybitnego pisarza nie wie prawie nikt. Jednak „prawie” nie oznacza, że w ogóle nikt. Jest bowiem ktoś, kto coś domniemywa... Szkopuł wszakże w tym, że tylko spadkobierczyni znała miejsce ukrycia rękopisu. Odnalezienie i doprowadzenie do wydania ostatniego utworu wybitnego pisarza stałoby się prawdziwą sensacją. Ten, kto by to uczynił, osiągnąłby rozgłos i niebłahe korzyści materialne. W dość tajemniczy sposób informacja o zaginionym rękopisie trafia w ręce byłego dziennikarza śledczego, a ten traktuje to jako sposób na wyrwanie się z marazmu, który ogarnął go po niedawnych wstrząsających przeżyciach. Jedzie do Nałęczowa, do willi prowadzonej przez bratanicę asystentki pisarza. Zaprzyjaźnia się z nią, a ona prosi o pomoc w odszukaniu zaginionego dzieła i jego prawnych właścicieli. Zadanie okazuje się karkołomnie trudne i obfitujące w wiele zwrotów akcji...
Historia o pasji, miłości i... duchach przeszłości, kt�re raz obudzone, nie pozwalają o sobie zapomnieć. Tajemniczy Dom, w kt�rym może się wydarzyć absolutnie wszystko. Przeznaczenie dopadnie każdego, można mu się poddać lub stanąć do walki o uczucie najbliższej osoby. Czy też o jej życie? Dwie pary bohater�w, dwie opowieści o rodzących się uczuciach. O miłości, ale także o chciwości i wyrachowaniu, kt�re nie cofną się nawet przed zbrodnią.
Dalsze losy bohater�w ?Sosnowego dziedzictwa?. Okazuje się, że można być szczęśliwym, gdy tylko pomoże się trochę losowi. Albo? kiedy los nam pomoże! W wyremontowanym dworku na Kujawach Anna Towiańska, młoda ?dziedziczka z Sosn�wki?, urządza przytulny pensjonat. Zakochana w tym miejscu, jego klimacie i w tutejszych ludziach, zdobywa nowych przyjaci�ł i? traci serce. Czy prowadzenie pensjonatu okaże się łatwym kawałkiem chleba? ?Pensjonat Sosn�wka? to opowieść o ludziach dobrych i o tych, kt�rzy dobro dopiero mają w sobie odkryć; o barwnym Dyziu, małym Florku, cudownej Irence, niezawodnym Jacku, suczce Szyszce oraz wielu innych mieszkańcach i gościach magicznej Sosn�wki. To historia o poszukiwaniu miłości niezależnie od wieku i odkrywaniu pasji w rzeczach, kt�re kochamy. O pensjonacie, kt�ry stał się enklawą dla wszystkich poszukujących r�wnowagi w życiu. O miejscu, gdzie czas płynie wolniej, sosny szumią i pachną jak zwykle, a jezioro nieustannie lśni w słońcu...
Książka trochę nie-poważna, a miejscami owszem... Główna bohaterka – pani Eustaszyna, mająca tak naprawdę na imię Jadwiga – przedwojenna „ahystokhatka”, jest postacią niesamowitą. Walka ze służbą zdrowia, rewolucje domowe, organizowanie życia męża, loty samolotem, obrót nieruchomościami czy napisanie książki? Wszystko to drobiazgi dla naszej bohaterki. Głównym jej zadaniem jest odgrywanie wiodącej roli w życiu wszystkich znanych jej osób ze szczególnym uwzględnieniem bratanicy męża i jej mężczyzn, czyli jednego nieco safandułowatego inżyniera i jednego bardzo przystojnego lekarza kardiologa. Którego z nich wybierze bratanica? A właściwie – którego z nich wybierze dla niej jej ciocia? Jak pani Eustaszyna przemebluje świat, co zarządzi i czym zaskoczy znanych i nieznanych jej ludzi? Opisywane tu sytuacje mogły się zdarzyć, albo i nie... Ale czytać o nich trzeba z przymrużeniem oka. Bo po to zostały opisane – żeby rozbawić i nieco rozświetlić szare dni... Moja bohaterka? Prawie osiemdziesięciolatka, przebojowa, energiczna, postępowa i nowatorska, jakby była o połowę młodsza. Nie ma dla niej nic trudnego, wszystko załatwi, wszystko wie i wszystko umie (jeśli trzeba). Kobieta, jaką każda z nas chciałaby być. Pani Eustaszyna mogłaby być mną w całości, gdyby nie fakt, że ja… nie cierpię gotować. Reszta się zgadza, łącznie z uwielbieniem Adama Małysza. Maria Ulatowska o bohaterce książki Maria Ulatowska mieszka w Warszawie i – jak sama przyznaje – urodziła się w ubiegłym wieku. Kocha książki oraz przyrodę, zwierzęta i muzykę klasyczną. Nie znosi chamstwa, niepunktualności, niesolidności i brak poczucia humoru. Pisanie książek jest dla niej niesamowitą przygodą. Snuciem opowieści – tych z życia i tych wymyślonych. Eksploracją własnej wyobraźni. Raczej przyjemną zabawą, niż ciężką pracą. Czymś, co wciąga, wciąga, wciąga… Twierdzi jednak, że w pisaniu książek wyręcza ją klawiatura jej komputera. Stanowczo nie chce zdradzić jego marki.
Nowa powieść autorki bestselleru ?Sosnowe dziedzictwo?. Po ukończeniu liceum Leksi, Teo i Luśka, czyli Aleksandra, Teodora i Jolanta, trzy przyjaci�łki z tej samej klasy, postanowiły, że bez względu na to, jak potoczą się ich losy, będą się spotykały co pięć lat w um�wionym miejscu, zawsze tego samego dnia. Każda opowie wtedy, co się wydarzyło przez ten czas w jej życiu. A dzieje się wiele, jak to w życiu. Pojawia się pewien mężczyzna, jest więc miłość, odrzucenie, tęsknota, b�l po stracie najbliższej osoby, zdrada, wybaczenie? Ale czyż z tym wszystkim nie poradzi sobie prawdziwa przyjaźń? Ta największa, trwająca przez lata? To ma być tylko nasz dzień. Wrzesień, bo po wszystkich wakacjach i urlopach, a piąty, bo? no bo piąty i już! - Tak jest, szefowo. ? Jolanta stanęła na baczność. ? Piąty i już. Zapamiętamy, bo przecież co pięć lat. A może powinnyśmy się spotykać piątego maja? ? zapytała i zaraz sama odpowiedziała: ? Nie, wrzesień lepszy, masz rację, po urlopach? ? rozmarzyła się ? bo my już będziemy kobietami pracującymi. Osadzona w trzech planach czasowych opowieść o wielkiej pr�bie lojalności, wierności i pamięci; o wartościach, dla kt�rych czas jest najtrudniejszym sprawdzianem. W tle ? Bydgoszcz i Gdynia oraz pewne schronisko dla zwierząt i kilka futrzastych czworonog�w. Maria Ulatowska ? autorka poczytnych książek obyczajowych (?Sosnowe dziedzictwo?, ?Pensjonat Sosn�wka?, ?Przypadki pani Eustaszyny?, ?Domek nad morzem?, ?Całkiem nowe życie?), urodzona i mieszkająca w Warszawie, najbardziej chciałaby, żeby można było się rozdwoić. Albo w og�le powielać nieskończoną ilość razy. Wtedy, poza Warszawą, mieszkałaby także w Tr�jmieście, Bydgoszczy, na Mazurach oraz w Karkonoszach. To są jej miejsca ulubione.
Kolejna opowieść o zagmatwanych losach Towiańskich i ich przyjaci�ł. Pojawiają się nowi bohaterowie, rodzina się powiększa. Jej członk�w łączą mocne więzy przyjaźni i miłości, kt�rym nie zawsze towarzyszy prawdziwe pokrewieństwo. Ale czy taka rodzina z wyboru nie jest r�wnie ważna jak ta naturalna, biologiczna? A może nawet ważniejsza, bo to my sami decydujemy, kogo chcemy uznać za swoich najbliższych. Tak myśli Wiesia Wołyńska, szykując swojej przybranej wnuczce Annie Koniecznej nie lada niespodziankę...
To opowieść o uczuciach. O miłości. Tej trudnej, niszczącej, złej. Tej największej - matczynej. I tej na poz�r dobrej, zwyczajnej, kt�ra jednak może doprowadzić do tragedii. O nienawiści, kt�ra pojawiła się zupełnie bez powodu, może jedynie z zazdrości. A także o przyjaźni między kobietą i mężczyzną. Tak bliskiej, że mogłaby stać się miłością, gdyby. on nie kochał innej. Jest rok 1968. Franciszka Janusiak, niespełna dwudziestoletnia dziewczyna z małego miasteczka, pierwszy raz w życiu wyjeżdża na wczasy. Znajduje tam męża. Porzuca dotychczasowe życie i mozolnie buduje nowe. Musi wywalczyć sobie prawo do upragnionej pracy, bycia matką, do niezależności. Udaje jej się, bo zdobywa to, co najcenniejsze. Wiarę w siebie i przyjaci�ł, kt�rzy pomagają jej przetrwać wszystkie przeciwności i zrealizować marzenia. Tę książkę napisałam wspominając czas, w kt�rym wolałam wędr�wki po g�rach, niż pływanie w morzu. Z takich wspomnień, ze spotkań i ze zdarzeń z tamtych lat utkałam opowieść o dziejach pewnej rodziny, mieszkającej na Dolnym Śląsku. Gł�wna bohaterka mogłaby być moją najserdeczniejszą przyjaci�łką, a pewien mężczyzna z Warszawy - moim bratem krwi. A cała historia. mogłaby się przydarzyć i tobie, i tobie, i mnie. Warto sięgnąć po tę książkę, bo ona jest po prostu o życiu. ������������������������������������������������������������������������������������ � � � �� Maria Ulatowska
Czy można kochać dw�ch mężczyzn naraz? Można. A czy obu można kochać tak samo?Majka Czerska podobno ma męski charakter. A raczej męskie podejście do życia. Brać, wycisnąć, zostawić. A co tam! Wiarołomna cyniczka, egoistka, przewrotna... A może jednak marzycielka, wrażliwa, miła, serdeczna i ciepła? Jaka jest naprawdę? A może - jak w życiu - trochę taka, trochę inna?Czy zawsze życie musi być przyjemne? I czy potrafimy sobie je ułożyć tak, jakbyśmy chcieli? Niekt�re sprawy toczą się same, rzekomo bez naszego udziału. Tylko ? czy możemy trochę zmieniać bieg rzeczy?Bohaterce tej powieści będzie dane to sprawdzić.
Babcia, matka, wnuczka. Wszystkie silne, mądre, odważne. Każda z nich mogłaby podpalić świat, albo... zgasić go, gdyby płonął. Ich życiorysy różnią się od siebie, ponieważ inne są czasy, w których żyją. Ale każda daje sobie radę, bowiem przy ich boku stoją wyjątkowi mężczyźni. Jednak prym wiodą ONE. Kobiety. W tej opowieści: kobiety Rawenów. Ludzkie dylematy, decyzje. Różne punkty widzenia, wszelkie barwy życia. Trzy pokolenia kobiet z jednej rodziny. I niedługo przyjdzie na świat czwarta... Wbrew temu, co sądzi większość mężczyzn, to właśnie kobiety mają wpływ na losy świata. Ich postawy kształtują całe pokolenia. Zawsze tak było, i będzie, póki choć jedna kobieta zostanie na świecie.