Irena Krzywicka (1899-1994), barwna, skandalizująca postać przedwojennej Warszawy. Orędowniczka wyzwolonej kobiecości. Autorka Pierwszej krwi, przyjaciółka Boya-Żeleńskiego. Jej książki i artykuły, kampania na rzecz świadomego macierzyństwa jak i życie osobiste stały się dla wielu wyzwaniem i kamieniem obrazy. Wyznania Ireny Krzywickiej są fascynującą lekturą, pisząc o sobie „gorszycielka” kreśli jednocześnie sugestywny i drapieżny obraz elit swej epoki.
Teraz się nie umiera - to słowa jednej z bohaterek książki, wypowiedziane tuż po wojnie. Kobieta, do której są skierowane, chce zapomnieć o koszmarze, wrócić do normalnego życia. Nie zdoła. Tego, co wojna zrobiła z ludźmi, nie da się naprawić. 10 opowiadań Ireny Krzywickiej. Ich fabuła, chwilami na pozór prawdopodobna, jest bardziej wiarygodna, niż mogłoby się wydawać - pisze w posłowiu Andrzej Krzywicki.
Realistický román je obrazem polské společnosti let osmdesátých, kdy v části staré generace dožívá romantismus povstání, ve většině žije positivismus a v nejmladší generaci pronikají myšlenky socialismu. Středem románu je měšťanská rodina majitele tiskárny, jenž kdysi žil ideami povstání a dnes žije ponořen do svých myšlenek a téměř nezná své čtyři děti, z nichž nejstarší je bezohledným kariéristou, 17letá hloupoučká dcerka pokládá za štěstí svůj sňatek se 47letým boháčem a mladší syn Kamil a dcera Ania jsou nejkrásnějším slibem do budoucna, protože cítí příchod nové doby, chápou správnost myšlenek marxismu a touží podle nich žít. Mimo Marteny pozná čtenář i rodinu bohatého továrníka Bohuše, typického představitele positivismu, rodinu venkovské feudální šlechty, dvojici sourozenců, jejichž celý život byl poznamenán povstáním, mládež s jejími touhami i omyly i život lidu. Společnost a její prostředí jsou líčeny s množstvím detailů a s podrobnou znalostí poměrů i charakterů.