Saskia Noort Ordine dei libri

Patnáctiletá Lies se jednoho rána probudí s pocitem, že se její matce Jetě něco stalo. Matka odešla z domu bez kabelky a telefonu, což Lies považuje za nemožné. Nevěří otcově verzi o depresích a útěku, ačkoliv se sama potýká s jeho novou partnerkou Laurou, kterou nemůže vystát. Když Lies objeví v matčině počítači stopu na seznamce, najde záznamy o milostném vztahu s tajemným mužem. Stáhne si je, než se matčin telefon a počítač zablokují. Po dvou dnech, kdy rodina kontaktuje policii, se Lies rozhodne, že deník by mohl být pro matku kompromitující, a tak o něm zatím pomlčí a pokusí se zjistit více sama. Během pátrání se snaží odhalit identitu muže, na němž si matka vytvořila závislost, a čelí nástrahám, které ji čekají. Příběh zkoumá problematické rodinné vztahy, touhu po lásce a blízkosti, a chaos, ve kterém se ocitají děti z rozvedených rodin. Autorka mistrovsky udržuje napětí až do konce a skrývá identitu pachatele. Mladistvý vypravěč přináší syrový pohled na osamělost a ohrožení, které prožívá dospívající dívka při ztrátě blízkého člověka.

Vijftienjarige Lies wordt op een ochtend wakker met het gevoel dat haar moeder Jet iets is overkomen. Haar bed is niet beslapen en ze heeft haar mobiele telefoon thuis laten liggen. De vierentwintig uur die volgen ontvangt Lies geen enkel teken van leven. Haar vader en zijn nieuwe vriendin Laura schakelen de politie in, ze geloven dat het te maken heeft met haar mentale toestand: ze zou de scheiding nooit te boven zijn gekomen en heeft daarom besloten te verdwijnen. Of erger. Lies weet echter zeker dat ze dat nooit zou doen en gaat zelf op onderzoek uit. met alle gevolgen van dien.

Na de zoveelste fysieke 'uitschieter' van haar man, besluit de succesvolle schrijfster Sara definitief door te zetten en haar gezin te verlaten. Dit wordt haar niet in dank afgenomen en in plaats van begrip, oogst ze misprijzen en raakt ze geïsoleerd. Ze besluit letterlijk afstand te nemen en boekt een retraite op het idyllische Italiaanse vulkaaneiland Stromboli. Onder leiding van een wereldvermaarde goeroe probeert ze in een bont gezelschap misfits weer tot zichzelf te komen. Maar wat een frisse start had moeten worden, mondt al snel uit in een afdaling naar de diepste krochten van haar verleden.

Saskia Noort is 50 en single. De kinderen zijn het huis uit. Wat nu? Om mee te blijven tellen blijkt ze verbijsterend veel te moeten: cursussen volgen; op retreat; naar Wasteland; een strak lijf; gezond eten; sociaal beschikbaar zijn, en vooral: daten. Allemaal opstapjes naar een gelukkige tweede helft, zeggen vrienden en vloggers. Daarnaast mag er een hoop niet meer. Zoals mouwloze truitjes, korte rokjes en lang haar.In 50. Dingen die ik blijf doen (en andere verhalen) beschrijft Saskia Noort scherp, geestig, vilein, maar bovenal openhartig, hoe eindeloos ingewikkeld het leven is, zelfs wanneer alle sporen ruimschoots verdiend zijn. Mannen zijn bang, kinderen bemoeien zich met alles, het huis is leeg en de agenda te vol.

'Huidpijn' is het meest rauwe, pijnlijke en schurende boek van Saskia Noort tot nu toe, een boek dat je niet zomaar weglegt en dat nog dagen nadreunt. Saskia Noort weet opnieuw als geen ander een hedendaags tijdbeeld te vangen, met treffende beschrijvingen van onder andere het BN'erschap, het hebben van een kinderwens en het leven in de schaduw van een verslaafde. Ieder mens heeft een duistere kant. Zo ook Anne, Nederlands populairste televisiepresentatrice en journaliste. Als ze haar grote liefde en daarmee haar droom dreigt te verliezen, en het verdriet hierover breed wordt uitgemeten in de pers, moet ze alles op alles zetten om niet ook nog door haar vrienden, familie en eigen verstand in de steek gelaten te worden.

Een succesvol plastisch chirurge dreigt ten onder te gaan aan problemen met haar man, zoon en de verbouwing van haar huis.

Evert Struyk komt bij een brand om het leven. Zijn vrouw en hun vriendenclub, 'de eetclub', zijn geschokt. Dan wordt duidelijk dat bepaalde mensen balgn bij Everts dood hebben.

Op een koude winternacht verongelukt Michel Brouwers, tv-producer. Met dit ongeluk komt er een einde aan alles waarin Karen, zijn echtgenote, geloofde. Het perfecte plaatje dat haar leven lijkt, blijkt een gruwelijke leugen wanneer alle spoken uit het verleden zich een voor een aandienen. Tussen het rouwen en het opvoeden van haar twee puberdochters door probeert ze de waarheid boven tafel te krijgen. Daarvoor moet ze terugkeren naar de plek waar het allemaal begon: Bergen. Het dorp verkeert in de greep van de economische crisis, evenals Karen en de vriendengroep van toen, de eetclub. Onder aanvoering van Simon, haar ex-minnaar, en zijn vrouw Patricia gaat de strijd om macht, geld en genot onverminderd door. Stap voor stap ontrafelt Karen eindelijk het ware geheim van de eetclub, met gevaar voor eigen leven.

«C'era una parte poco frequentata delle edicole della stazione, quasi abbandonata, quella dei tascabili. Tra i libri accatastati, nascosti dietro un vetro, avvolti nella plastica e ricoperti di polvere cercavo le raccolte di racconti. Era un momento tutto mio, un piacere solitario e veloce perché il treno stava partendo. Studiavo un po' i disegni della copertina, pagavo e infilavo il libro in tasca. Appena mi sedevo al mio posto, gli strappavo la plastica che non lo faceva respirare. Aprivo una pagina a caso, trovavo l'inizio del racconto e attaccavo a leggere. Altre volte, invece, guardavo l'indice e sceglievo il titolo che mi ispirava di piú. E mentre il treno mi portava via finivo su pianeti in cui c'è sempre la notte, su scale mobili che non finiscono mai e tra mogli che uccidono i mariti a colpi di cosciotti di agnello congelati. Quella era vera goduria. E spero che la stessa goduria la possa provare anche tu, caro lettore, leggendo questa raccolta di racconti che ho scritto durante gli ultimi vent'anni. C'è un po' di tutto. Non devi per forza leggerla in treno. Leggila dove ti pare e parti dall'inizio o aprendo a caso». (Niccolò Ammaniti)