Hermann Langbein was allowed to know and see extraordinary things forbidden to other Auschwitz inmates. Interned at Auschwitz in 1942 and classified as a non-Jewish political prisoner, he was assigned as clerk to the chief SS physician of the exterminatio
This detailed work explores the internal society of the Nazi concentration camps and the types of resistance which inmates brought to bear against their captors. The author, who participated in such resistance himself, deals with the conditions of the camps, as well as tension and cohesion between groups of prisoners. most of the research that went into the book is based on conversations with survivors
Między 20 grudnia 1963 a 20 sierpnia 1965 r. we Frankfurcie nad Menem odbył się proces członków załogi obozu Auschwitz. Wyjątkowość tego postępowania sądowego i jego polityczne znaczenie, daleko wykraczające poza prawniczy cel procesu, polegały na tym, że sąd niemiecki został zobligowany do zbadania jednej z najstraszliwszych zbrodni, która kiedykolwiek została popełniona (na dodatek właśnie przez Niemców). Protokoły z przesłuchań zmuszają, w dużo większym stopniu niż jakakolwiek próba naukowego opracowania, do zastanowienia się nad pytaniem, dlaczego Auschwitz był w ogóle możliwy. Hermann Langbein urodził się w 1912 r. w Wiedniu. W latach 1938–1939 walczył w szeregach Brygad Międzynarodowych w Hiszpanii. W 1939 r. został internowany we Francji, a po jej zajęciu przez Niemców uwięziony w obozie koncentracyjnym Dachau. W 1942 r. SS przeniosło go do obozu Auschwitz. W sierpniu 1944 r. został przeniesiony do KL Neuengamme i tam doczekał wyzwolenia. Po wojnie poświęcił się publicystycznej walce przeciwko zapomnieniu o masowych mordach dokonywanych w narodowosocjalistycznych obozach koncentracyjnych, ich bagatelizowaniu i zakłamywaniu.
Die Zeugnisse aus Auschwitz bieten eine umfassende Dokumentation der Realität im größten nationalsozialistischen Konzentrationslager. Sie schildern das Überleben, die Grausamkeit, Folter und den Widerstand der Überlebenden. Diese Berichte sind ein unverzichtbares Dokument gegen das Vergessen der dunkelsten Kapitel der Geschichte.
