Nick Montfort Libri

A study of the relationship between platform and creative expression in the Atari VCS.

A single line of code offers a way to understand the cultural context of computing. This book takes a single line of code—the extremely concise BASIC program for the Commodore 64 inscribed in the title—and uses it as a lens through which to consider the phenomenon of creative computing and the way computer programs exist in culture. The authors of this collaboratively written book treat code not as merely functional but as a text—in the case of 10 PRINT, a text that appeared in many different printed sources—that yields a story about its making, its purpose, its assumptions, and more. They consider randomness and regularity in computing and art, the maze in culture, the popular BASIC programming language, and the highly influential Commodore 64 computer.

Montfort explores the rise of independent creators and the growth of an online interactive fiction community in the 1990s, highlighting the impact of interactive fiction on various literary and gaming forms.

The future is like an unwritten book. It is not something we see in a crystal ball, or can only hope to predict, like the weather. In this volume of the MIT Press's Essential Knowledge series, Nick Montfort argues that the future is something to be made, not predicted. Montfort offers what he considers essential knowledge about the future, as seen in the work of writers, artists, inventors, and designers (mainly in Western culture) who developed and described the core components of the futures they envisioned. Montfort's approach is not that of futurology or scenario planning; instead, he reports on the work of making the future - the thinkers who devoted themselves to writing pages in the unwritten book. Douglas Engelbart, Alan Kay, and Ted Nelson didn't predict the future of computing, for instance. They were three of the people who made it.

Engaging readers through interactive poetry, the book features a unique structure divided into three sections. The "Riddle" section presents enigmatic poems for readers to decipher. The "&" section creatively blends riddles with structured forms, challenging readers to uncover their construction. Finally, "Bind" showcases a variety of constrained poetry, utilizing both traditional and innovative styles. This collection invites readers not only to appreciate poetry but also to actively participate in solving and understanding the art form.

Exploring innovative publishing methods, this book delves into historical, artistic, and technical precedents to redefine the publishing landscape. It emphasizes experimental approaches that challenge traditional norms, aiming to inspire new evolutions in the field.

Wydawałoby się, że można albo napisać podręcznik programowania, albo rozprawę o perspektywach sztuki i humanistyki w zmieniającym się świecie technologii komputerowych żadne połączenie tych dwu pól nie jest możliwe. Ale tak jak w przypadku innych książek Nicka Montforta tych, które napisał sam, oraz tych, których był współautorem wyjściowy koncept jest ryzykowny aż do brawury: połączyć to, co sprzeczne, nieprzystające, dla siebie wzajemnie obce. Programowanie i refleksja kulturowa mają nawzajem się uzupełniać. Programiści in spe mają zobaczyć w tym część nauki o sztuce, a artyści i badacze humanistyki nauczyć się myśleć o swoich dyscyplinach za pośrednictwem narzędzi programistycznych. Tym sposobem humaniści zyskują podręcznik programowania od podstaw i inspirację do odważnej eksploracji swoich dziedzin. Czyżby trafiła się nam idealna książka na czasy kryzysu humanistyki? Książka Nicka Montforta to podręcznik o programowaniu skierowany do humanistów, artystów i przedstawicieli zawodów kreatywnych. To książka do lektury, ale przede wszystkim do samodzielnej pracy na własnych urządzeniach. Czytelnik i czytelniczka znajdzie w niej rozdziały poświęcone grafice, animacji, dźwiękowi, tekstowi, statystyce, wizualizacji danych. Lektura obowiązkowa dla osób, które chcą się nauczyć programować, a nigdy wcześniej tego nie robiły. Montfort kładzie też nacisk na filozofię programowania. Dowodzi, że programowanie zmienia w humanistyce i sztuce perspektywę i pozwala artystom i humanistom podejść do interesujących ich zagadnień w nowy sposób.

Und die arme alte, lausige Erde, die meine und die meines Vaters und meiner Mutter und der Mutter meiner Mutter und des Vaters meiner Mutter und der Mutter meines Vaters und des Vaters meines Vaters und der Mutter der Mutter meiner Mutter und ... Megawatt ist Rekonstruktion und Steigerung von Samuel Becketts hochartifiziellem Roman Watt in einem. Autor und Programmierer Nick Montfort wählte aus der Vorlage Passagen mit systematischen Manierismen aus und ließ sie durch ein Python-Skript simulieren. Doch statt diese Passagen nur zu wiederholen – obwohl der Megawatt-Code auch dazu verwendet werden kann –, werden sie vielmehr intensiviert. So erzeugt Montfort mit den gleichen Methoden wie Beckett deutlich mehr Text als im ohnehin schon exzessiven Original zu finden ist: Aus Watt wird Megawatt. Dem Roman ist das Skript angehängt, mit dem er erzeugt wurde; die Übersetzung durch Hannes Bajohr erfolgt ebenfalls im Code.