Pomarszczona, brązowa dłoń wysunęła się z kłęb�w rękawa. Szponiaste palce zacisnęły się na rzuconym w ich kierunku miedziaku, po czym z szybkością atakującej kobry chwyciły za drewnianą pokrywę. Moim oczom ukazał się ciemny, ciasny tunel prowadzący do podziemi świątyni. Zeszłam na d�ł, uważając, by nie dotykać wilgotnych ścian. Powietrze stało się gęste i cuchnące.Jeden rzut oka wystarczył mi, by się upewnić, że jestem w miejscu, gdzie kryje się jedna z największych tajemnic starożytnego świata Egiptu. Poczułam dreszcz ekscytacji ? czy to koniec ?egipskich ciemności? ? patrzyłam na liczącą 2000 lat denderyjską żar�wkę...
