Heinz Heger Libri

It has only been since the mid-1970s that any attention has been paid to the persecution and interment of gay men by the Nazis during the Third Reich. Since that time, books such as Richard Plant's The Pink Triangle (and Martin Sherman's play Bent) have illuminated this nearly lost history. Heinz Heger's first-person account, The Men with the Pink Triangle, was one of the first books on the topic and remains one of the most important. In 1939, Heger, a Viennese university student, was arrested and sentenced to prison for being a "degenerate." Within weeks he was transported to Sachsenhausen, a concentration camp in East Germany, and forced to wear a pink triangle to show that his crime was homosexuality. He remained there, under horrific conditions, until the end of the war in 1945. The power of The Men with the Pink Triangle comes from Heger's sparse prose and his ability to recall--and communicate--the smallest resonant details. The pain and squalor of everyday camp life--the constant filth, the continuous presence of death, and the unimaginable cruelty of those in command--are all here. But Heger's story would be unbearable were it not for the simple courage he and others used to survive and, having survived, that he bore witness. This book is harrowing but necessary reading for everyone concerned about gay history, human rights, or social justice. --Michael Bronski

Pierwsza opublikowana relacja byłego więźnia nazistowskich obozów koncentracyjnych, który był prześladowany na mocy Paragrafu 175 za orientację homoseksualną.Wspomnienia Hegera są do dziś uznawane za unikatowe, nie tylko ze względu na przełamanie tabu związanego z tą grupą ofiar narodowego socjalizmu, ale przede wszystkim ze względu na przerażający opis cierpienia tej grupy ofiar, która była prześladowana również po wojnie – Paragraf 175 przetrwał w NRD i RFN do końca lat sześćdziesiątych XX w. (całkowicie wycofany z niemieckiego prawodawstwa dopiero w 1994 roku).

Pierwsza opublikowana relacja byłego więźnia nazistowskich obozów koncentracyjnych, który był prześladowany na mocy Paragrafu 175 za orientację homoseksualną.Wspomnienia Hegera są do dziś uznawane za unikatowe, nie tylko ze względu na przełamanie tabu związanego z tą grupą ofiar narodowego socjalizmu, ale przede wszystkim ze względu na przerażający opis cierpienia tej grupy ofiar, która była prześladowana również po wojnie - Paragraf 175 przetrwał w NRD i RFN do końca lat sześćdziesiątych XX w. (całkowicie wycofany z niemieckiego prawodawstwa dopiero w 1994 roku).