Wojciech Tomczyk Libri

Felietony Wojciecha Tomczyka sa przenikliwe i zarazem ostre jak brzytwa. Niewazne, czy tekst dotyczy dramatu Becketta, Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni czy popularnych w latach 90. konkursów audiotele - za kazdym razem jest doskonala anegdota, polemika czy ironicznym komentarzem do polskiej rzeczywistosci. W Felietonach ozywaja serialowe historie, które w czasach PRL-u przezywala cala Polska, wracaja szalone lata 90., nie zabraklo miejsca na niejeden celny komentarz o wspólczesnych teatrze, operze i filmie. Ale Tomczyk nie stroni od kwestii politycznych i spolecznych, w których kultura jest zanurzona. W efekcie ksiazka to portret polskich wielkich i nieduzych, wznioslych i przyziemnych, roztropnych i tych mniej, zawsze jednak tak bardzo - naszych.Cala trudnosc w czytaniu Tomczyka polega na tym, ze czlowiek nie smiac sie czy przepisywac i za swoje podawac. To jest, niestety, fenomenalne.- Robert MazurekChinski mur, Rembertów, sprawiedliwosc, melancholia. Jakze dowcipnie Tomczyk zmierza w te rózne strony.- Jacek Braciak

Autor zmaga się w swych utworach z polskością sięga do tkwiących w naszej kulturze metafor i archetypów, czyniąc to jednak z ożywczą, komediową świeżością. Prezentowany zbiór to dla czytelnika obfitująca w groteskę, fascynująca podróż przez często gorzkie meandry historii narodowej. Ta ironiczna Odyseja niekiedy zaskakująca ciepłem dotychczas niecharakterystycznym dla autora Norymbergi ma trzy zasadnicze przystanki: romantyzm (Wielka improwizacja), PRL (Rodzina królewska (jak gdyby)) i współczesność (Fragment większej całości; Komedia romantyczna; Zaręczyny). Każda epoka obciążona jest swoim brzemieniem, z którym Tomczyk lekkim piórem mierzy się, pomagając przy tym czytelnikowi ten balast unieść i lepiej zrozumieć.

enthält folgende Dramen: Wojciech Tomczyk, Nürnberg (2006) Zyta Rudzka, Zucker Büstenhalter (2007) Małgorzata Sikorska-Miszczuk, Der Koffer (2008) Tadeusz Słobodzianek, Unsere Klasse (2008) Michał Walczak, Amazonien (2008) Mateusz Pakuła, Traurige Tropen (2013) Zwischen Zürich und Wien, zwischen Hamburg, Berlin und München wird polnische Dramatik meist übersehen. Zu Unrecht, denn was polnische und deutschsprachige Theaterstücke wirklich trennt, ist lediglich die andere Sprache, und nicht der Stoff, aus dem die Träume sind. Der vorliegende Band gibt einen repräsentativen Überblick über die thematische und formelle Vielfalt der neuesten polnischen Dramatik aus den Jahren 2007-2013. Die in Polen sehr erfolgreichen Stücke sind tief in den Realien Polens verankert und setzen sich zugleich mit universellen Themen wie der Suche nach dem Glück, dem Dilemma zwischen „Haben“ und „Sein“ sowie der Sehnsucht nach einer Utopie auseinander. Dabei kommen Witz und komische Elemente nicht zu kurz. Bereichert wird dieses Buch durch den Essay Selbstportraits der Polen der Theaterwissenschaftlerin Małgorzata Sugiera, in dem sie der Frage nachgeht, inwieweit die neue polnische Dramatik zwischen Tradition und Moderne steht. Vorhang auf!