Usytuowanie wojny na pograniczu realizmu i idealizmu jest głównym problemem i poznawczą przesłanką przyjętą przez autorów recenzowanego dzieła pt. Wojna etyka kultura. [] Monografia podejmuje ważną problematykę wojny postrzeganej przez pryzmat wartości i symboli kulturowych, a także normatywów etycznych. Wojna jako zjawisko społeczne jest formą realizacji interesów politycznych, a jej zasięg semantyczny sięga szerszych zbiorów możliwych desygnatów, które odpowiadają współczesnej agresywnej rywalizacji informacyjnej, ekonomicznej czy cybernetycznej. Wojna jest niewątpliwie formą kreowania kultury, która ulega modyfikacjom adekwatnie do poziomu rozwoju cywilizacyjnego. Co ważne, mimo zauważalnych zmian i tendencji do redefiniowania wojny, niejako spojrzenia na nią z innej postnowoczesnej perspektywy, jej dialektyczna rola jako antytezy dla pokoju nie uległa zmianie. [] Monografia adresowana jest nie tylko do wąskiego grona specjalistów, badaczy zajmujących się problematyką wojny, pokoju i bezpieczeństwa, ale jak sądzę znajdzie się w kręgu zainteresowania szerszej rzeszy czytelników, dla których losy współczesnego świata nie są obojętne. płk dr hab. Krzysztof Drabik, profesor nadzw. Akademia Sztuki Wojennej w Warszawie
