Questa autrice è celebrata per le sue opere letterarie che esplorano la vita delle donne e le dinamiche sociali della sua epoca. I suoi scritti, prodotti alla fine del XIX secolo, si distinguono per il loro sensibile ritratto delle vite interiori dei personaggi e delle loro lotte quotidiane. Nonostante una vita tragicamente breve, ha lasciato un segno indelebile nella letteratura giapponese attraverso la sua voce distintiva e profonde intuizioni psicologiche.
Die Autorin Higuchi Natsuko, die unter dem Pseudonym Ichiyô schrieb, thematisiert in ihren Erzählungen um 1890 das soziale Gefüge Japans und die Stellung der Frau. Sie präsentiert drei Frauentypen, die sich auf verschiedene Weise mit ihrer gesellschaftlichen Situation auseinandersetzen.
Čtyři povídky jedinečné japonské spisovatelky, která ve svých drobných dílech využívá estetické tradice klasické dvorské poezie a prózy k vylíčení života a problémů prostých lidí na okraji soudobé společnosti na základě osobních zkušeností, s pronikavým postřehem a novou citovou angažovaností.
Higuchi Ichiyo präsentiert in dieser Sammlung stimmungsvolle Erzählungen über das Leben junger Frauen im Tokio des späten 19. Jahrhunderts. Ihre melancholischen Geschichten thematisieren Liebe, Verzweiflung und die Herausforderungen der Protagonistinnen. Die Sammlung umfasst sieben bedeutende Erzählungen in deutscher Erst- oder Neuübersetzung und ist ein Muss für Japanliebhaber.
Oddajemy do rąk Czytelnika przekład najważniejszych opowiadań Higuchi Ichiyo (1872–1896), słynnej pisarki epoki Meiji (1868–1912). Jej sława w Japonii sięga 1896 roku, kiedy to Mori Ogai na łamach pisma krytycznoliterackiego „Mezamashigusa” (Budzik Literacki) nazwał ją „prawdziwą poetką” (makoto no shijin). Opowiadania Ichiyo cechują się pięknym, czerpiącym z tradycji poetyckiej stylem, klasycyzującym językiem i bardzo aktualnym przekazem. Z tego też względu znajdujące się w niniejszym zbiorze teksty, zwłaszcza te pisane przez autorkę pod koniec życia, jak Takekurabe (Zabawa w dorosłych, 1895–1896), Yuku kumo (Pędzące chmury, 1895), Nigorie (Mętna woda, 1895), Wakaremichi (Na rozstaju, 1896), cieszą się niesłabnącym uznaniem czytelników na całym świecie – są często zamieszczane w podręcznikach i antologiach oraz przekładane na języki obce.