Arthur O. Lovejoy Libri

From later antiquity down to the close of the eighteenth century, most philosophers and men of science and, indeed, most educated men, accepted without question a traditional view of the plan and structure of the world.In this volume, which embodies the William James lectures for 1933, Arthur O. Lovejoy points out the three principles - plenitude, continuity, and graduation - which were combined in this conception; analyzes their origins in the philosophies of Plato, Aristotle, and the Neoplatonists; traces the most important of their diverse ramifications in subsequent religious thought, in metaphysics, in ethics and aesthetics, and in astronomical and biological theories; and copiously illustrates the influence of the conception as a whole, and of the ideas out of which it was compounded, upon the imagination and feelings as expressed in literature.

Lovejoy's philosophical interpretation is a model of penetrating insight and helpful criticism.

Wiem, że tytuł tej książki niejednej osobie, której nie zbywa na wykształceniu, wydaje się dziwny, a jej temat obcy. Wszelako umieszczone w tytule określenie przez długi czas było najsłynniejszym terminem słownika zachodniej filozofii, nauki i poważnej poezji, a koncepcja, którą w czasach nowożytnych zwykło się określać tym lub podobnym mianem, była jednym z kilku najsilniejszych i najtrwalszych założeń myśli zachodniej. Jeszcze w ubiegłym wieku była zapewne najbardziej znaną koncepcją ogólnego schematu rzeczy, wzorcem struktury wszechświata, i jako taka z konieczności determinowała obiegowe idee dotyczące wielu innych kwestii. Z Przedmowy

In diesem aus einer 1933 an derHarvardUniversity gehaltenen Vorlesung hervorgegangenen Buch untersucht Lovejoy die Entstehung, Entfaltung und Auflösung eines philosophischen, genauer: eines kosmologischen Gedankens, der das westliche Denken mehr als zwei Jahrtausende lang entscheidend beeinflußt hat. Das Buch ist eine große kulturgeschichtliche Untersuchung über die gesamtkulturelle Wirksamkeit einer ursprünglich kosmologisch-metaphysischen Idee. Die eindrucksvolle und zugleich vorsichtige, von jedem Dilettantismus freie Weise, in der Lovejoy Astronomie, Biologie, Kunstgeschichte, Landschaftsgärtnerei, Philosophie, Literaturgeschichte und Theologie zueinander in Beziehung setzt und auf einen gemeinsamen Nenner, nämlich ein bestimmtes spekulatives Seinsverständnis, bezieht, macht es außerdem zu einer der bedeutendsten Leistungen interdisziplinärer Forschung. (Aus einem Text von Dieter Turck)