Józef Dobosz Libri

Referaty ze spotkania prowincjalnego salwatorianek w Goczałkowicach-Zdroju. Świat naprawdę zmieniają święci, zmieniają go też męczęnnicy - ci, którzy potrafią czynić dobro, nawet jeśli czasy są kut temu nie sprzyjąjące; którzy świadczą swoim życiem, że najważniejsza jest uczciwość i bycie blisko Boga; potrafią przebaczać i miłować nieprzyjaciół; składają swoje życie w darze innym; mężnie stają wobec przeciwności z nadzieją, że Bóg wesprze ich słabość siłą proporcjonalną do trudności, które się przed nimi piętrzą.

Praca stanowi próbę podsumowania i wytyczenia nowych kierunków w trwającej w nauce historycznej od wielu dziesięcioleci dyskusji naukowej odnoszącej się do formowania i rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa w ramach kontynentu europejskiego. Autorzy analizują procesy pojawienia się i umocnienia chrześcijaństwa oraz narodziny zrębów Kościoła instytucjonalnego w ramach Imperium Romanum, następnie przechodzą do chrystianizacji plemion i powstających na ich bazie państw barbarzyńskich. Dociekania sięgają aż do uformowania się średniowiecznej Respublica Christiana około roku 1000, a także wychodzą poza zagadnienia związane z chrześcijaństwem, ujmując kwestie religii pogańskich w Europie oraz zagadnienia innych odłamów chrześcijaństwa, jak również judaizmu i islamu.

Kolejna książka wyjątkowej serii Wydawnictwa Poznańskiego „Poczet władców”! Pierwsza biografia Kazimierza II Sprawiedliwego Kazimierz, najmłodszy syn księcia Bolesława Krzywoustego, powszechnie znany z przydomkiem Sprawiedliwy, zaliczany jest do grona ciekawszych i zdolniejszych władców polskich wczesnej doby dzielnicowej. Książę Kazimierz podzielił los wielu Piastów, którym przyszło działać na gruncie tzw. testamentu Krzywoustego. Sprawiedliwy żył niewątpliwie w ciekawych czasach, w których patrymonialna monarchia piastowska powoli przekształcała się w poliarchię, burząc niejedną karierę polityczną. W curriculum vitae miałby niewątpliwie co zapisać, gdyż umierając w wieku lat 56, miał za sobą spory bagaż doświadczeń w postaci znaczących sukcesów i może niewielkich, ale dotkliwych porażek. Szybko utracił ojca, a wkrótce został pełnym sierotą zdanym na łaskę starszych braci. Gdy osiągnął pełnoletniość powędrował jako zakładnik na dwór cesarza Fryderyka Barbarossy. Po powrocie doczekał się własnej dzielnicy, następnie poszerzył swe rządy na całe Sandomierskie oraz Mazowsze i Kujawy. Bunt przeciwko panowaniu Mieszka Starego wyniósł go na tron krakowski. Ostatnie lata upłynęły mu na rywalizacji o władzę zwierzchnią oraz na wyprawach na wschodnie rubieże państwa. Wspomagał fundacjami Kościół i był najpotężniejszym z ówcześnie żyjących Piastów.