Krystyna Januszewska Libri

Polesie - połowa szalonych lat dwudziestych XX wieku. Polska odradza się w zawrotnym tempie, zagospodarowując tereny na Kresach, odzyskane po I wojnie światowej. Grupa polskich osadników z Kielecczyzny od sześciu lat buduje swój Eden w kolonii Krymno. Wznoszą domy, zakładają rodziny, rodzą się dzieci, a ziemia z roku na rok daje lepsze plony. Po trudnych latach, w perspektywie rysuje się nadzieja na dobre życie. Wokół nich tygiel narodów, religii i tradycji, co utrudnia zjednoczenie ludzi pod wspólnym sztandarem. W miarę upływu czasu, pojawia się światełko w tunelu, sugerujące stabilność. Codzienne życie splata się z historią, dając złudne wrażenie ciągłości i bezpieczeństwa. Opowiedziane z fabularnym rozmachem dzieje trzech rodzin z różnych grup społecznych w latach 1926-1953 ukazują, jak los bywał okrutny i łaskawy, niezależnie od statusu. Poznajemy Jana i Wiktorię, osadników z Krymna, oraz ich dzieci. Przeżywamy radości i smutki rodziny Katarzyny i Michała, przedwojennego oficera z Żółkwi, a także tragiczne dzieje ziemiańskiego rodu Wolańskich, hrabiny Julii i jej męża Władysława. To podróż w czasie, kończąca się dla wszystkich podobnie, w krajobrazach, które dziś wydają się wizjami ze snów.

Lena po śmierci matki znajduje na jej komputerze plik z notatkami. Okazują się one tropem prowadzącym do wyjaśnienia tajemniczej sprawy, w którą przed laty zaangażowała się policja trzech krajów. Chodziło o przyjaciółkę matki, Joannę Malicką. Malicka pewnego razu pojechała do Włoch po chorego syna. To miała być podróż tam i z powrotem, ale tego planu nie udało się zrealizować. Rodzina od lat żyje w niepewności, co się wtedy tak naprawdę stało. Ona sama tkwiła wówczas w nieświadomości, że jej życie osiągnęło punkt krytyczny i prawda o niej, jej mężu i dzieciach uderzy w nią nagle z całą siłą. Czy trop odkryty przez Lenę pozwoli rozwiązać zagadkę, która kiedyś postawiła wszystkich na nogi?