Georges de La Tour, pochodzący z Lotaryngii, osiedlił się w Lunéville, gdzie szybko zyskał uznanie. Z czasem zdobył paryską klientelę, w tym kardynała Richelieu, i został nadwornym malarzem Ludwika XIII. Po jego śmierci jednak jego twórczość została zapomniana. Jean-Pierre Cuzin, badając dzieła artysty, stara się zrekonstruować jego dorobek w kontekście biografii. Przedstawia nowe spojrzenie na jego prace, w tym przypisane mu dzieła, kopie oraz prace naśladowców, a także dokonuje przeglądu najnowszych badań. Monografia wzbogacona jest o wysokiej jakości ikonografię oraz szczegóły dzieł, co ukazuje głębię ciszy, prostotę, intensywność przekazu i perfekcję warsztatu La Toura. Cuzin, historyk sztuki, jest autorem licznych publikacji dotyczących malarstwa francuskiego XVII i XVIII wieku, w tym katalogu wystawy w Grand Palais w 1997 roku oraz monografii "La Tour, histoire d’une redécouverte". Przez wiele lat pełnił funkcje w zarządzie muzeów we Francji, w tym jako dyrektor Działu Malarstwa w Luwrze. Obecnie jest na emeryturze.
