Questa autrice, nata nel 1991, esplora le profondità della psiche umana attraverso la sua prosa. Il suo stile è caratterizzato da elementi poetici intessuti in narrazioni di vita e amore. Sebbene la ragione l'abbia guidata verso una carriera legale, la scrittura è la vera vocazione del suo cuore. Le sue opere sono permeate da un profondo senso di appartenenza e da un appassionato coinvolgimento con la vita contemporanea.
Powieść Magdaleny Mosiężnej to kontynuacja losów bohaterów Maryli i Debory,
którzy próbują odbudować życie w zniszczonej wojną Warszawie. W realiach
tworzącej się Polski Ludowej będą skazani na nieustanne rozliczanie
przeszłości, własnej, indywidualnej, ale też przyjaciół i znajomych. Będą
konfrontować się z wyzwaniami: okaleczeniami ciał i dusz, polityką opresyjnej
władzy, pamięcią. Będą wystawieni na próby lojalności w małżeństwach i
przyjaźniach. Którzy z nich przeżyją? Dla kogo teraźniejszość pokoju okaże się
trudniejsza niż wojenna przeszłość? Kogo będzie jeszcze stać na miłość i
wierność? To powieść o podnoszeniu się z gruzów, bliskości i tęsknocie,
straconych złudzeniach i nowych nadziejach. O trudach odradzającego się życia.
„Rozstania...”, trzecia, ostatnia część warszawskiej sagi Magdaleny Mosiężnej,
to kontynuacja „Maryli i Debory” oraz „Cienia Debory”. Opowiada o losach
Wetlińskich, Gregorowiczów, Wilczków i Adamczaków od śmierci Stalina do
zdarzeń zapowiadających exodus Żydów w ‘68 roku. Historia pozornie wycofuje
się na drugi plan, ale kąsa bohaterów z ukrycia, zaburzając nawet ich życie
intymne. Dorastają dzieci, stając się wymagającymi partnerami dorosłych, a na
sprawy zawodowe nadal kładzie się cieniem przeszłość, pochodzenie, uprzedzenia
i nałogi. Znów trzeba wybierać między pragnieniami, rezygnować z ambicji,
zmagać się z poczuciem niespełnienia, z pytaniami o losy i oczekiwania
najbliższych. Powieść o dojrzewaniu do prawdy o sobie, o wyzwalaniu się z
politycznych przymusów, o akceptacji trudów szarego życia i godzeniu się z
nieuniknionym. O mieście i ludziach, o pulsującym napięciu między nimi.
Autorka o książce: Niezależnie od mojej sympatii do bohaterów nie ułatwiam im
życia, konstruuję ich losy tak, że przeżywają to, co muszą przeżyć, narażam
ich na różne cierpienia i trudności. Marylę z trzeciego tomu nawet lubię,
czuję, że dogadałybyśmy się, gdybyśmy się spotkały, w wielu momentach jej
współczułam i przeżywałam je razem z nią. Wprowadzam ją w te perypetie, bo
chcę sprawdzić, jak się zachowa, czy rozwinie się, czy nie. To za każdym razem
swego rodzaju próba charakteru, próba człowieczeństwa. Magdalena Mosiężna
Urodzona w 1991 roku w Lubaczowie, obecnie coraz bardziej związana z
Rzeszowem. W życiu zawodowym zajmuje się kadrami. Miłośniczka książek, kotów i
czarnej kawy. Jako czytelniczka najchętniej sięga po sagi rodzinne.
Rozsmakowała się w nich tak bardzo, że postanowiła stworzyć własną, składającą
się z tomów „Maryla i Debora” (2020), „Cień Debory” (2021) i „Rozstania
Maryli” (2023).
