Questo poeta, scrittore e critico letterario polacco è riconosciuto per la sua profonda esplorazione della condizione umana, approfondendo temi come la memoria, l'identità e il trascorrere del tempo. Il suo stile distintivo combina l'intensità lirica con una tagliente indagine intellettuale, creando opere che risuonano con profondità emotiva e acume filosofico. Attraverso la sua poesia, la prosa e i saggi, offre una prospettiva unica sulle complessità dell'esistenza e sul potere del linguaggio. I suoi contributi letterari hanno avuto un impatto significativo sulla letteratura polacca, riflettendo una voce ricca e contemplativa.
Majestic, universal, and supremely cultured, Czerniawski's lyrical poems remain wonderfully accessible in Higgins' new English translations. As Czerniawski says, This book is not a text-book on astro-physics, neuroscience, German metaphysics, Fermat's last theorem or nuclear biology.
Focusing on modern poetry, this collection of essays explores the challenges of translation and the intricate relationship between poetry and philosophy. It also delves into the intersections of poetry with music, visual arts, and religious belief, offering a multifaceted perspective on the role of poetry in contemporary culture.
Najnowsza książka Adama Czerniawskiego jest swoistą kontynuacją (synem, jak pisze sam autor) wydanego w 1998 roku Krótkopisu. Składające się na nią eseje charakteryzuje tematyczna różnorodność: od krytycznych rozważań o polskiej mentalności po erudycyjne refleksje związane z literaturą, sztuką, filozofią. Łączy je to, że wynikają one z osobistych doświadczeń pisarza. Już w pierwszym z tekstów Czerniawski dokonuje szczerej autoprezentacji. Pisze: Polska już nie jest moim krajem. [ ] jestem uchodźcą, wygnańcem, uciekinierem. [ ] Jestem pustelnikiem, samotnikiem, paranoikiem i agorafobem. Nawiązując do tytułu książki, można powiedzieć, że pisarz sam sobie jest miastem-państwem (-polis) i to w dodatku złożonym, czerpiącym inspiracje z wielu kultur i tradycji (wielo-). Czerniawski broni więc swojej suwerenności oraz prawa do głoszenia własnych poglądów, a w tych od lat jest konsekwentny i bezkompromisowy. Wielopis jest zapisem prowadzonych przez niego licznych polemik, dyskusji, a niekiedy też i ostrych oskarżeń, które zawsze jednak są wysuwane z określonych powodów i w obronie wartości uznawanych przez niego za niepodważalne. Z drugiej strony, na książkę można spojrzeć jak na pewnego rodzaju świadectwo, które pisarz wystawia nie tylko sobie, ale i swoim czasom, i dzięki któremu upamiętnia tych, którzy na wspomnienie jego zdaniem zasługują.