Jędrzejewska-Wróbel Roksana Ordine dei libri

„Baśń tę dedykuję wszystkim, którzy się boją” – napisała Roksana Jędrzejewska- Wróbel na okładce „Szklanej Góry”, baśni o odwadze. Odwadze, na którą tak trudno się zdobyć i bez której nie da się żyć szczęśliwie. Hania bała się dosłownie wszystkiego. Psów, pająków, a nawet niektórych ilustracji w książkach. Bała się, że coś może się zdarzyć... lub nie zdarzyć. Bała się odezwać... i nie odezwać. Bała się, że ktoś ją wyśmieje albo skrzyczy. „Nie dasz rady, nie próbuj”, podpowiadał strach, który z każdym dniem rósł, podczas gdy dziewczynka czuła się coraz mniejsza i bardziej bezradna. I tylko marzyła, by być odważną jak bohaterki seriali, które niekiedy nawet jej się śniły. Jednak pewnej nocy przyśniła się Hani ona sama. Stała na szczycie Szklanej Góry, a Króla Strachu nie było już obok niej. Czy Hania zdoła zdobyć Szklaną Górę? Czy uda jej się raz na zawsze pozbyć strachu? A może w końcu zrozumie, że strach często nam towarzyszy, lecz gdy spojrzeć mu odważnie w oczy, traci swą paraliżującą moc. I odtąd już nie króluje, tylko staje się oddanym sługą królowej własnego życia – SZCZĘŚLIWEJ, BO ODWAŻNEJ. To druga z siedmiu „Baśni nie dość znanych” – każda z ich bohaterek zrozumiała, od czego zależy szczęście. Najwyższa pora przypomnieć sobie lub nareszcie poznać mądre ludowe baśnie, które opowiada na nowo mistrzyni odczytywania starych prawd, autorka bestsellerowej książki „Siedmiu wspaniałych i sześć innych, nie całkiem nieznanych historii”. Cykl „Siedem szczęśliwych. Baśnie nie dość znane” tworzą tomy: „Kwiat paproci”, „Szklana Góra”, „Dziwożona”, „Woda żywa”, „Żelazne trzewiczki”, „Kije samobije” i „Śpiący rycerze”. Serię zaprojektowała i wszystkie książki zilustrowała Marianna Oklejak.

„Baśń tę dedykuję wszystkim, którzy boją się być sobą” – napisała Roksana Jędrzejewska-Wróbel na okładce „Dziwożony”, baśni o wolności. Wolności, do której brama wcale nie jest zamknięta. Wystarczy się odważyć. Małe mieszkanki pięknego, jasnego Domu dla Dziewczynek słodko uśmiechają się od rana do wieczora – posłuszne i dobrze ułożone. Myśli o wolności nawet nie przychodzą im do głowy, szczególnie że dyrektor Wiktoria Blum nieustannie karmi je opowieściami o strasznych dziwożonach... Tylko Madzia, która wciąż zadaje sobie wiele pytań, pewnego wieczoru zdobywa się na odwagę i – wbrew zakazom – podchodzi do okna, by popatrzeć na księżyc w pełni. Wie, że grozi to uprowadzeniem przez dziwożonę, ale ciekawość świata jest większa niż lęk... Potem wszystko toczy się jak w opowieściach pani Blum – a jednak dziewczynka jest szczęśliwa. Bo wolność daje szczęście. Madzia nie chce być już słodką dziewczynką z „fermy certyfikowanej”. Chce być sobą – której śmiech jest prawdziwy jak ona sama. I chce, by jej koleżanki odważyły się być SZCZĘŚLIWE, BO WOLNE. To trzecia z siedmiu „Baśni nie dość znanych”, których bohaterki „wyruszyły w drogę”, by zrozumieć, od czego zależy szczęście. Warto poznać albo przypomnieć sobie baśń o niepokornej dziwożonie, którą opowiada na nowo mistrzyni odczytywania starych prawd, autorka bestsellerowej książki „Siedmiu wspaniałych i sześć innych, nie całkiem nieznanych historii”. Cykl „Siedem szczęśliwych. Baśnie nie dość znane” tworzą tomy: „Kwiat paproci”, „Szklana Góra”, „Dziwożona”, „Woda żywa”, „Żelazne trzewiczki”, „Kije samobije” i „Śpiący rycerze”. Serię zaprojektowała i wszystkie książki po mistrzowsku zilustrowała Marianna Oklejak.

„Baśń tę dedykuję wszystkim, którzy nie czują się szczęśliwi” – napisała Roksana Jędrzejewska-Wróbel na okładce „Kwiatu paproci”, opowieści o mądrości. Opowieść ta rozpoczyna 7-tomową serię „Baśni nie dość znanych”, niekiedy wręcz zapomnianych, które opowiada na nowo mistrzyni odczytywania starych prawd, autorka bestsellerowej książki „Siedmiu wspaniałych i sześć innych, nie całkiem nieznanych historii”. Zosia jest zwyczajną dziewczynką – czasami radosną, czasami mniej, a niekiedy smutną. Nie myśli o tym, czy jest szczęśliwa. Zastanawia się raczej, jaki sekret posiedli zawsze promiennie uśmiechnięci ludzie, których ogląda na swoim smartfonie. To tam trafia na supertest, który odbiera jej spokój i zmienia życie. „Jesteś bardzo nieszczęśliwa”, stwierdza aplikacja HiperHappyGirl i zaczyna podsuwać Zosi wciąż nowe pomysły, jak być bardziej szczęśliwą. Czy szczęście zależy od koloru paznokci? Od jednego wyjątkowego kwiatka? Albo od królewicza... szukającego szczęścia z pomocą aplikacji MegaHappyBoy? A może raczej szczęście zależy od nas samych? Od naszych decyzji i wyborów? Kiedy bohaterka tej baśni to zrozumiała, stała się mądra. I SZCZĘŚLIWA, BO MĄDRA. „Siedem szczęśliwych. Baśnie nie dość znane” to siedem opowieści na motywach baśni ludowych, których bohaterkami jest siedem dziewczynek. W każdej historii bohaterka wyrusza w drogę – bardziej lub mniej metaforyczną – aby zdobyć jakąś moc oraz przekonać się, że warto wziąć odpowiedzialność za własne szczęście, wyjść ze strefy komfortu i pokonać wewnętrzne ograniczenia. Kolejne tomy serii to: „Szklana Góra”, „Dziwożona”, „Woda żywa”, „Żelazne trzewiczki”, „Kije samobije” i „Śpiący rycerze”. Serię zaprojektowała i wszystkie książki zilustrowała Marianna Oklejak.

Obcy sobie, oddzielni, zaplątani w codzienne obowiązki, zniewoleni przez lęki. Kto mógł przypuszczać, że staną się nierozłączni, niczym Harry, Hermiona i Ron! Maria. Codziennie garść suplementów i paskudne smoothie. „Zdrowe i smaczne” – z pewnością! A na święta plastikowa choinka z supermarketu i wigilia z cateringu, bo – jak twierdzi mama – nie można tracić życia na drobnostki. Lena. Zawsze ze słuchawkami na uszach. To jedyny sposób, żeby odciąć się od ludzi. Niespecjalnie ich lubi. No i mama… Czasami myśli, że to raczej ona sama jest matką w tej rodzinie. Czuje się stara i zmęczona. Ale może porysuje, kiedyś to lubiła… Miłosz. W naciągniętym na głowę kapturze, z wielkim futerałem na wiolonczelę. Osobny. Nie lubi się wychylać. Gdyby tylko bluza mogła działać jak peleryna niewidka... Dość tego! Musi być silny, bo „świat nie jest miejscem dla słabeuszy”. Choć chodzą do jednej klasy i mieszkają na tym samym osiedlu, właściwie się nie znają. Nie pomaga też ciągła presja – koniec szkoły, egzamin ósmoklasisty i mityczne punkty - za świadectwo, olimpiady, konkursy i wolontariat. Właśnie, wolontariat! Maria, Lena i Miłosz mają go odbyć w domu spokojnej starości…i nagle okazuje się, że to początek czegoś nowego i odświeżającego. Doświadczenie, które zmieni nie tylko ich, ale także ich rodziny. Nagradzana autorka Maleńkiego królestwa królewny Aurelki i opowieści o Ryjówce Florce, Roksana Jędrzejewska-Wróbel, tym razem napisała książkę dla nieco starszego pokolenia młodych czytelników, choć tak naprawdę Stan splątania to powieść międzypokoleniowa. Roksana Jędrzejewska-Wróbel – uznana autorka książek dla dzieci i popularyzatorka dobrej literatury dziecięcej. Swoją twórczość prezentowała we Włoszech, Niemczech, Irlandii, Francji i Holandii. Jest zwyciężczynią organizowanego przez Empik konkursu na Najlepszą Książkę Dziecięcą „Przecinek i Kropka” oraz laureatką Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego. Jej książki wpisane są na Złotą Listę Fundacji „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom” oraz Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej. W 2007 roku otrzymała brązowy medal „Zasłużeni Kulturze – Gloria Artis”. Jest członkiem Polskiej Sekcji IBBY i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Ma troje dzieci, mieszka w Gdańsku.

Co można zrobić ze starym sznurkiem znalezionym przypadkiem na dnie szuflady? Można potraktować go jak śmieć i wyrzucić do kosza. Ale można też zwinąć w kłębek i dać kotu do zabawy. Albo upleść z niego bransoletkę. Lub zrobić skakankę. A może perukę czy zakładkę do książki? Można też pomyśleć, skąd się wziął w tej szufladzie i… napisać o nim książkę. „Sznurkowa historia” to refleksyjna opowieść o zmiennych kolejach losu zwykłego szarego sznurka, który pewnego dnia kupiła w sklepie papierniczym Marianna. Dziewczynka obwiązała nim paczkę i wysłała w podróż do dziadka do Dalekiego Kraju…

Jak wiadomo, przyjaciele są od tego, żeby pomagać w trudnych chwilach. Florka pomaga więc swojemu przyjacielowi Klemensowi, pisząc do niego mejle do szpitala. Wyobraźcie sobie, jak by mu tam było źle bez wiadomości, co się dzieje w ich przedszkolu, u Tygrysk�w. I gdyby nie dostawał buziak�w-wesołak�w od Florki! I jak źle byłoby Florce, gdyby nie mogła dzielić się z przyjacielem swoimi myślami. A ma o czym myśleć. Bo oto Florce ? tej bardzo przyjaźnie nastawionej do świata ryj�wce ? przyjdzie się spotkać z zaskakującym zachowaniem koleżanek. I przekonać się, że nie każdy, kto zapewnia o przyjaźni, jest prawdziwym przyjacielem! Trzeba więc bardzo uważać?

Drugi tom przygód sympatycznej ryjówki, znanej już ze swego pamiętnika. Tym razem Florka pisze listy do przyjaciółki z wakacji – myszki Józefiny - w których relacjonuje „na gorąco” wszystkie ważne zdarzenia ze swego codziennego życia. Pisze dużo i ciekawie. Na przykład o tym, w jaki sposób ryjówka może zamienić się w świnkę… Przede wszystkim jednak dowiadujemy się z jej listów, co się dzieje, gdy w domu małej ryjówki niespodziewanie pojawi się dziwne zjawisko zwane młodszym rodzeństwem. Florka jest teraz starszą siostrą i ta nowa rola staje się dla niej nie lada wyzwaniem…

Poznajcie Florkę! A może już ją znacie i lubicie...? Florka jest bohaterką kilku fajnych książek i serialu animowanego. To kilkuletnia rezolutna autorka pamiętnika, która właśnie nauczyła się pisać. Mała filozofka, którą ciekawi, gdzie jesteśmy, kiedy śpimy, albo gdzie chowa się ten czas, którego tak brakuje mamie i tacie. Intryguje ją, czy coś może być i nie być jednocześnie. Florka bada otoczenie, eksperymentuje, hoduje fasolkę, by przyłapać ją „na rośnięciu”. Jest zaciekawiona rozwojem, przemianą, inteligentnie dziwi się światu. Bacznie go obserwuje i z humorem komentuje. I w niczym nie przeszkadza, że Florka jest… ryjówką, jada kanapki z komarem i muchy w czekoladzie. Naprawdę, kapitalny z niej dzieciak!

Nasze dzieci mają dzisiaj o wiele więcej zabawek niż my w ich wieku, ale czy mniej problemów? W tych pełnych humoru bajkach z łatwością odnajdziemy ślady baśni klasycznych, ale również - jakże bliską nam rzeczywistość. Rozwód u państwa Żabickich; wredny wilk z VI B prześladujący ufnych pierwszaków; presja pięknego wyglądu, która pyzatej królewnie odbiera radość życia; sławna dzięki mediom, choć samotna Roszpunka; trzy świnki-akwizytorki, wymuszające na zagubionym wilku zupełnie mu niepotrzebne potrzeby; mama w roli Kopciuszka. Skąd my to znamy…? Mówiąc o współczesnych problemach, historie te opowiadają jednocześnie o potrzebie akceptacji i miłości, która jest niezmienna od wieków. Czasy się zmieniają, bajki się zmieniają, a tęsknota za byciem kochanym - nie. Te bajki dodają otuchy, uczą prawdziwych wartości i rozwijają inteligencję emocjonalną. Rekomendowane przez znaną psychoterapeutkę Katarzynę Miller i polecane do wspólnego czytania z dziećmi.

Jamnik Hipolit Kabel jest wyjątkowo humorzasty. Bywa smutny, często dopada go chandra, zdarza mu się złościć, a raz wręcz eksplodował, na szczęście niegroźnie. Ktoś, kto jest jego przyjacielem, musi być wyjątkowo cierpliwy i łagodny. Jest taki ktoś? Owszem. Kot Alojzy Kocioł zrobi dla Kabunia (jak go pieszczotliwie nazywa) wszystko. Poszuka zaginionego dobrego humoru, przyniesie ulubione serdelki, a nawet odda własne marzenie.