Korwin-Piotrowska Dorota Libri

To jest książka o literaturze. Także o tym, jakie pytania i jakie pojęcia mogą otworzyć nas na teksty oraz kryjące się za nimi inne perspektywy, obrazy świata, nowe znaczenia i problemy. Zapraszam do wspólnej wędrówki po literatu- roznawczych tematach. Dorota Korwin-Piotrowska Praca ma charakter podręcznika akademickiego, przystępnie omawia najważniejsze pojęcia i zagadnienia związane z poetyką. Przedstawia dawne i nowe zjawiska literackie, wyjaśnia powstałe wokół niektórych terminów kontrowersje. Zawiera propozycje ćwiczeń, liczne przykłady, mikroanalizy oraz wskazówki praktyczne. Przeznaczona jest nietylko dla polonistów - każdy, kogo interesują na przykład problemy fikcji, narracji, spójności tekstu, wiersza, dramatu czy stylu, znajdzie coś dla siebie. Autorka jest adiunktem w Katedrze Lingwistyki Komputerowej UJ. Ukończyła polonistykę, prowadziła zajęcia z poetyki i teorii literatury dla filologów. Obecnie wykłada poetykę oraz retorykę dla studentów elektronicznego przetwarzania informacji na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ, prowadzi też ćwiczenia z praktycznej stylistyki języka polskiego. Wydała książki naukowe: Problemy poetyki opisu prozatorskiego (2001); Powiedzieć świat. Kognitywna analiza tekstów literackich na przykładach (2006).

Wszyscy wiedzieli. Wszyscy milczeli. Coś wreszcie pękło. „Pani, jak na kobietę, to nawet nie jest głupia!”. „Szkoda, że tych tłustych nóg nie możesz sobie obciąć”. „To dzięki jej nieuctwu będziemy wszyscy tu stać do rana”. „No proszę, stoi gówno i płacze”. Brzmi znajomo? W marcu 2021 roku Anna Paliga jako pierwsza odważyła się napisać o przemocy w łódzkiej filmówce. Bardzo szybko dołączyły do niej inne osoby, opisujące własne doświadczenia: absolwenci szkół filmowych i teatralnych, znani aktorzy. Mobbing, przemoc fizyczna i psychiczna, molestowanie mogą dotknąć każdego z nas. Bez względu na to, czy pracujemy w sklepie spożywczym, zagranicznej korporacji czy redakcji poczytnego pisma. Nie są problemem wyłącznie szkół artystycznych. Ale dzięki znanym osobom łatwiej zmienić rzeczywistość. To właśnie wybitne aktorki dały siłę ruchowi #MeToo. To będzie opowieść o tym, co sprawiło, że ludzie najpierw dali się zastraszyć, zgnieść, poniżyć, wpędzić w nałogi, traumy, ale potem zaczęli mówić i otwarcie sprzeciwiać się układom, systemowi, autorytetom, którymi byli straszeni od lat Uznani aktorzy i eksperci o wyrwaniu się z kręgu przemocy. Anna Paliga, Joanna Koroniewska, Weronika Rosati, Aleksandra Domańska, Aleksandra Konieczna, Marta Nieradkiewicz, Wojciech Malajkat, Piotr Głowacki, Patrycja Volny, Piotr Witkowski, Wiktoria Wolańska, Zuzanna Lit, Marta Miłoszewska, Maja Herman, Monika Klonowska, Anna Mochnaczewska, Alina Czyżewska. Ja też mogę być molestowany/a, ja też mogę spotkać się z przemocą. Ja też mogę znaleźć się w sytuacji, gdy wszyscy wiedzą i nikt nic nie powie. Czas to zmienić!

Gołąb zdębiał. Książka do śmiechu i wspominania to zbiór żartobliwych tekstów najrozmaitszych typów: przeróbki znanych utworów (od średniowiecza po współczesność); parodie tekstów naukowych; wierszyki poświęcone katarowi (cały cykl), czekoladzie czy gołębiowi krakowskiemu; fragmenty prozatorskie i absurdalne scenki dramatyczne. Większość to utwory pisane w ostatnich dekadach na jubileusze krakowskich polonistów, literaturoznawców z Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesorów: Henryka Markiewicza, Teresy Walas, Aleksandra Fiuta, Wojciecha Ligęzy i Ryszarda Nycza. Z najwyższą przyjemnością przeczytałem „kabaretową książkę” o środowisku polonistyki UJ, stworzoną i opracowaną przez prof. Dorotę Korwin-Piotrowską. Książka jest świetna i to z kilku powodów. Po pierwsze – cechuje ją humor błyskotliwy, inteligentny, subtelny, oparty na grze z literackimi konwencjami i, co nie najmniej ważne, życzliwy ludziom. Po drugie – imponuje rozległość pola aluzji i gry literackiej. Parodystyczne, pastiszowe i trawestacyjne praktyki Autorki sięgają z jednej strony (…) poezji średniowiecznej, z drugiej zaś – prozy Doroty Masłowskiej. (…) Są tu beztroskie, czysto ludyczne partie, ale są i takie wiersze dedykowane oraz jubileuszowe, które – wciąż pozostając tekstami żartobliwymi – łączą dowcip z namysłem krytycznym (…). Chciałbym też podkreślić, że książka może być przydatna – choć oczywiście nie taki jest jej cel i walor główny – w dydaktyce akademickiej. (…) Lektura była dla mnie jako recenzenta wielką przyjemnością – nie wątpię, że będzie nią również dla czytelników. Z recenzji dr. hab. Mateusza Antoniuka, prof. UJ Dr hab. Dorota Korwin-Piotrowska , prof. UJ – absolwentka polonistyki UJ, literaturoznawczyni, od trzech dekad pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim. Autorka wierszy serio i humorystycznych, a ostatnio też absurdalnych minidramatków, które wystawił Teatr Proscenium w Krakowie. Wydała dziewięć książek, w tym pięć monografii naukowych. Opublikowana w 2020 roku Eutoryka. Rzecz o dobrej (roz)mowie była jedną z pięciu książek nominowanych w 2022 roku do Nagrody im. Pierwszego Rektora Uniwersytetu Łódzkiego Profesora Tadeusza Kotarbińskiego za wybitną pracę naukową z zakresu nauk humanistycznych.

To książka otwierająca nową ścieżkę w myśleniu o języku, komunikacji i retoryce. Nazwa eutoryka została utworzona przez autorkę z przedrostka greckiego eu-, który oznacza to, co dobre, oraz słowa retoryka. Praca Doroty Korwin-Piotrowskiej ma szeroki czytelniczy adres. Zawarte w książce rozważania na temat języka i dialogu wchodzą w zakres badań kilku akademickich dziedzin, w tym zwłaszcza retoryki, pragmalingwistyki, psychologii czy filozofii języka. Praktyczne uwagi dotyczące działań eutorycznych mogą być też pomocne dla osób, które na co dzień używają mowy w pracy z drugim człowiekiem. W tym gronie znajdą się zarówno nauczyciele, psychoterapeuci czy mediatorzy, jak i lekarze, dziennikarze oraz osoby duchowne. A lista konkretnych językowych wyrażeń, które sprzyjają dobrej rozmowie, przyda się jako podpowiedź każdemu. Tworzenie międzyludzkiego pogranicza i dobrej komunikacji to przecież wyzwanie dla nas wszystkich bez wyjątku.

Jest to jedna z najoryginalniejszych prac poświęconych literaturze współczesnej. Jej tematem są sposoby reprezentacji i funkcje milczenia w prozie narracyjnej. (…) Powstała książka, która jest pierwszą w Polsce literaturoznawczą monografią problemu, przedstawiająca nie tylko anatomię milczenia, ale także wszelkie jego odmiany i zjawiska pokrewne oraz wyjaśniająca – za pomocą precyzyjnych interpretacji – jego rolę i mechanizmy działania w konkretnych utworach literackich. (…) Całość tej pracy budzi podziw dla szerokości perspektywy, w jakiej autorka widzi tytułowy problem „białych znaków” oraz dla analitycznej subtelności badaczki. Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Włodzimierza Boleckiego (IBL PAN)