Zakrzewska-Bielawska Agnieszka Libri

Strategie przedsiębiorstw ewoluują wraz z rozwojem teorii zarządzania strategicznego i pojawiających się razem z nią nowych koncepcji, modeli i spojrzeń. Takim stosunkowo nowym podejściem do rozwoju przedsiębiorstw jest koncepcja ambidexterity, zakładająca jednoczesność działań eksploracyjnych i eksploatacyjnych, co ma zapewnić firmie sukces i względnie trwałą przewagę konkurencyjną. Pojawia się tu jednak pytanie, czy strategia oburęczna jest właściwa dla wszystkich przedsiębiorstw, a jeśli nie, to co warunkuje jej wybór. Poszukując na nie odpowiedzi, Autorka: - definiuje strategię oburęczną przez pryzmat: podstawowych wyborów strategicznych związanych z wyborem celów firmy, domeny produktowo-rynkowej, źródeł przewagi konkurencyjnej oraz podejścia do tworzenia i realizacji strategii; - identyfikuje i systematyzuje antecedencje wyboru strategii ambidexterity oraz efekty jej realizacji; - dokonuje oceny wyborów strategicznych przedsiębiorstw funkcjonujących w Polsce z perspektywy wpływu poszczególnych antecedencji i osiąganych wyników, dostarczając tym samym wiedzy i wskazówek, w jakich okolicznościach wybór strategii ambidexterity przynosi najlepsze rezultaty. Książka wskazuje dotychczasowe ustalenia badawcze, nadal istniejące luki poznawcze oraz kierunki dalszych badań. W związku z tym jest przeznaczona dla środowisk naukowych, doktorantów i studentów zarządzania oraz szerokiego grona kadry kierowniczej, która w swych działaniach musi dokonywać trudnych wyborów strategicznych ukierunkowanych, z jednej strony, na wzrost efektywności przedsiębiorstwa, z drugiej zaś na poszukiwanie nowych ścieżek rozwoju

Poszukiwania ostatecznego celu politycznego (fr. finalité politique) integracji europejskiej trwają już prawie siedemdziesiąt lat. Od samego początku przedstawiciele Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej Niemiec (niem. die Christlich Demokratische Union Deutschlands) i Unii Chrześcijańsko-Społecznej (die Christlich-Soziale Union) angażowali się w ten proces, starając się wpływać na kierunek zjednoczenia Europy Zachodniej oraz kształt powstających organizacji, wśród których należy wymienić Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, Europejską Wspólnotę Obronną, Europejską Wspólnotę Polityczną, Europejską Wspólnotę Gospodarczą oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. W okresie istniejącego podziału na Niemiecką Republikę Demokratyczną oraz Republikę Federalną Niemiec, chadecja przyznawała prymat politycznej integracji państw zachodnioeuropejskich, o czym świadczy choćby jej zaangażowanie na rzecz powstania Europejskiej Wspólnoty Politycznej oraz Europejskiej Wspólnoty Obronnej, a w wyniku fiaska wprowadzenia ich w życie, również Europejskiej Współpracy Politycznej. Politycy chadeccy, opowiadając się za federalistycznym charakterem integracji, popierali utworzenie rozbudowanych organów ponadnarodowych, na które miała zostać przeniesiona część suwerennych uprawnień państw członkowskich, co znalazło odzwierciedlenie przede wszystkim w Traktacie ustanawiającym EWWiS oraz Jednolitym Akcie Europejskim.