Terapia interdyscyplinarna to profesjonalne, wielospecjalistyczne, zamierzone i ustrukturyzowane czynności służące wsparciu i stymulowaniu dziecka ma ona poprawić jakość jego funkcjonowania w przestrzeni edukacyjnej i społecznej. Oznacza szereg działań pomocowych, których zamiarem jest holistyczne wspomaganie dziecka, by przekształceniom uległ obraz jego własnej osoby i w autonomiczny sposób mogło ono funkcjonować w przestrzeni życiowej. By ważniejsze stały się [] cechy i umiejętności, dzięki którym jednostka zacznie odnosić sukcesy i zostanie zaakceptowana przez społeczeństwo [], by miała ona szansę modyfikacji wartości, tak by były one dostosowane do ograniczeń i predyspozycji, umożliwiały realizowanie się, opanowywanie zastępczych i nowych schematów funkcjonowania oraz rozwijanie umiejętności na miarę swoich możliwości. By podejmowane działania umacniały wewnętrzny potencjał dziecka, z uwzględnieniem wszystkich jego składowych metazasobów (poczucia bycia zrozumianym, zaradności i sensowności) oraz zasobów szczegółowych (poznawczych, instrumentalnych, neotycznych), co w aspekcie społecznym ma największe znaczenie, prowadzi bowiem do kształtowania relacji opartych na wzajemności i poszanowaniu indywidualności jednostki. To kompleksowe interdyscyplinarne zaopatrzenie dziecka powinno także oznaczać ukierunkowanie działań terapeutycznych na jego rozwój oraz korzystanie z takich strategii i w taki sposób, aby priorytetowe stały się dobro i perspektywiczność jego zamierzeń. W monografii wyodrębniono trzy części poświęcone wybranym zagadnieniom terapii interdyscyplinarnej, które odnoszą się do holistycznego i wielokierunkowego wsparcia dziecka. Pierwsza, zatytułowana Podstawy terapii interdyscyplinarnej, opisuje fundamenty tego rodzaju terapii, na którą składają się terapie: pedagogiczna, psychopedagogiczna oraz medyczna neurologiczna i psychiatryczna. Część druga, Terapia funkcji podstawowych. Wybrane problemy, porusza kwestie dotyczące wieloaspektowego wsparcia i stymulacji funkcji podstawowych. Część trzecia, Terapia zaburzeń rozwojowych. Wybrane zagadnienia, przedstawia działania terapeutyczne zorientowane na pomoc dziecku o zróżnicowanych potrzebach i możliwościach rozwojowo-poznawczych. Książka jest skierowana do szerokiego grona czytelników związanych ze środowiskiem naukowym oraz z praktyką pedagogiczną nauczycieli i specjalistów zajmujących się terapią dziecka, studentów kierunków pedagogicznych, którzy są zainteresowani problematyką interdyscyplinarnej terapii, oraz rodziców dzieci wymagających kompleksowego wsparcia. Joanna Skibska
Jon Erwin Libri


Książka stanowi prezentację wybranych najistotniejszych kwestii, które powinny być uwzględniane w analizie i przemyśleniach towarzyszących działaniom na rzecz projakościowych wdrożeń i zmian, ukierunkowanych na wsparcie nauczyciela i ucznia w przestrzeni edukacyjnej. W pierwszej części tomu, zatytułowanej Kierunki odpowiedzialnej edukacji, znalazł się tekst Andrzeja Gofrona stanowiący rekonstrukcję kulturową doświadczenia percepcyjnego osoby uczącej się w koncepcjach Jeana Piageta, Lwa S. Wygotskiego, Jerome'a Brunera. Autor ukazuje zmianę epistemologiczną od psychologicznego do kulturowego sposobu widzenia efektywności dydaktycznej, co może stanowić przesłankę przejścia od transmisyjnego do konstytutywnego sposobu rozumienia i uprawiania edukacji. Kolejny artykuł, autorstwa Julity Orzelskiej, jest próbą upomnienia się o edukację istotną egzystencjalnie oraz ukazania sfery irracjonalności w zachowaniach adresatów działań edukacyjnych. Małgorzata Kunicka zaprezentowała rozważania na temat wartości i poszukiwań podstaw norm moralnych w odniesieniu do procesu wychowania. Przedstawiła dwie tendencje tych poszukiwań: ukierunkowaną na wartość życia i godności ludzkiej oraz odnoszącą się do jakości życia.