Jan Galarowicz Libri

Metodę rozważań antropologicznych autora można zawrzeć w trzech tezach. Po pierwsze, są one bardzo mocno osadzone w doświadczeniu, w przeżyciach. Po drugie, bardzo ważną pomocą w zrozumieniu prawdy o osobie ludzkiej jest dla autora ewangeliczna metafora ziarna pszenicznego obumierającego i przynoszącego plon stokrotny. Po trzecie, doświadczenia antropologiczne są interpretowane w świetle koncepcji człowieka, określanej jako agatologiczno- etyczny personalizm komunijny. Podstawową warstwą tekstu jest fenomenologiczna płaszczyzna rozważań opis i zrozumienie poszczeg�lnych aspekt�w człowieka i ludzkiego losu. Przebieg wykładu wynika z elementarnej obserwacji, że człowiek jest jednością cielesno-psychiczno-duchową i że zarazem w jego strukturze i egzystencji można dostrzec fundamentalne pęknięcie i rozdarcie: z jednej strony jest on częścią przyrody i jest w niej zakorzeniony, a zarazem ją transcenduje, jest od niej radykalnie inny.

Roman Ingarden jeden z głównych przedstawicieli fenomenologii klasycznej, o którym o. Józef M. Bocheński napisał: Moim skromnym zdaniem jest to w ogóle największy polski myśliciel, jakiego kiedykolwiekśmy mieli i jeden z największych myślicieli europejskich XX wieku.

Wielki kulturowy spór, z jakim obecnie mamy do czynienia, jest w istocie sporem o człowieka. Ważny wkład do niego wnosi Krakowska Szkoła Antropologiczna na czele z Romanem Ingardenem, Karolem Wojtyłą, Józefem Tischnerem i Władysławem Stróżewskim. Włączając się do tego sporu i kontynuując dorobek tej szkoły, Jan Galarowicz rozpoczął pracę nad wielotomową filozofią człowieka pt. Antropodramatyka. Otwiera ją tom Giganci filozofii człowieka. Autor omawia w nim antropologiczną myśl zachodnioeuropejskich filozofów, wielkich obrońców zagrożonego w naszych czasach człowieczeństwa Schelera, Heideggera, Stein, Bubera, Guardiniego, Mouniera i Ricoeura - którzy zarazem w największym stopniu przyczynili się do wykrystalizowania się jego koncepcji człowieka. Mimo, że zawarte w książce rozważania są solidnie udokumentowane, publikacja nie jest typową rozprawą naukową; jest tekstem z pogranicza takiej rozprawy, pracy popularnonaukowej i podręcznika. Książka jest bowiem przeznaczona nie tylko dla filozofów, ale również dla psychologów i pedagogów, socjologów i kulturoznawców, teologów i duszpasterzy a także dla innych kategorii osób, które pracują z ludźmi, oraz wszystkich, którym zależy na głębszym rozumieniu siebie. Korzystanie z niej ułatwia język autora: książka jest napisana z pasją, jasno i przystępnie. JAN GALAROWICZ (ur. 1949, Łopuszna) krakowski filozof, nauczyciel akademicki (od 2015 emeryt) i popularyzator filozofii oraz publicysta ukończył m. in. filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie się również doktoryzował; jest uczniem prof. Władysława Stróżewskiego i ks. prof. Józefa Tischnera. Zajmuje się problematyką z zakresu antropologii filozoficznej, filozofii wartości i etyki. Inspiruje się przede wszystkim fenomenologią, personalizmem, dialogiką i filozoficzną myślą religijną. Jest autorem ponad dwudziestu książek, w tym m. in. esejów: Kochać naprawdę, Odnaleźć sens w cierpieniu i Szczęście na manowcach opracowania W drodze do etyki odpowiedzialności, podręczników: Na ścieżkach prawdy. Wprowadzenie do filozofii i Wprowadzenie do antropologii filozoficznej oraz prac popularnonaukowych: Martin Heidegger: genialny myśliciel czy szaman? i Ks. Józef Tischner.

Ks. prof. Józef Tischner zapisał się w pamięci tysięcy Polaków jako gwiazda mediów lat 90. minionego wieku oraz kontrowersyjny publicysta. Jednak tak naprawdę jest on przede wszystkim jednym z najwybitniejszych myślicieli chrześcijańskich i filozofów polskich oraz należy do grona największych w dziejach naszej ojczyzny nauczycieli chrześcijaństwa. Jan Galarowicz – urodzony i wychowany w Łopusznej. Świadek życia i myślenia Tischnera i jeden z jego najbardziej twórczych uczniów – przedstawia w sposób popularny jego drogę życiową, w szczególności jego intelektualną formację, oraz szkicuje jego portret. Autor publikacji koncentruje uwagę przede wszystkim na dwóch aspektach bogatej osobowości i aktywności Tischnera – na jego filozoficznym myśleniu i głoszeniu przez niego Dobrej Nowiny. Książka jest skierowana do szerokiego kręgu osób. Napisana z pasją, klarownie i przystępnie praca jest znakomitą pomocą w lekturze religijnych i filozoficznych tekstów Tischnera, które ciągle fascynują, inspirują i umacniają w człowieczeństwie czytelnika wierzącego, wątpiącego i poszukującego.

Książka Jana Galarowicza chce służyć pomocą w rozumieniu tej koncepcji osoby i życia moralnego, dając w ten sposób czytelnikowi pism Karola Wojtyły / Jana Pawła II coś w rodzaju klucza do nich.

Katolicyzm w Polsce w ostatnich dziesięcioleciach XX i na początku XXI wieku został ukształtowany przez wiele element�w, w tym przez polskich duszpasterzy, nadwiślańską duchowość oraz filozoficzne i teologiczne style myślenia.Na intelektualne oblicze i kształt tego katolicyzmu wywarli szczeg�lnie silny wpływ dwaj duszpasterze i zarazem myśliciele: kard. Karol Wojtyła / Jan Paweł II oraz ks. prof. J�zef Tischner.Rozprawka jest pierwszą, wprawdzie tylko eseistyczną i popularną, pr�bą por�wnania tych kapłan�w i myślicieli.

Książka jest przeznaczona dla: wykładowc�w i student�w filozofii, teologii, psychologii, socjologii, kulturoznawstwa i pedagogiki, os�b pracujących z ludźmi, nauczycieli, wychowawc�w i duszpasterzy, lekarzy, psycholog�w i psychoterapeut�w, dziennikarzy i publicyst�w oraz tych pozostałych czytelnik�w, kt�rzy pragną pogłębić rozumienie tego doniosłego problemu egzystencjalnego, i tych, kt�rzy chcą zrozumieć to, co obecnie dzieje się w kulturze Zachodu.

Wielki kulturowy spór, z jakim obecnie mamy do czynienia, jest w istocie sporem o człowieka. Ważny wkład do niego wnosi Krakowska Szkoła Antropologiczna na czele z Romanem Ingardenem, Karolem Wojtyłą, Józefem Tischnerem i Władysławem Stróżewskim. Włączając się do tego sporu i kontynuując dorobek tej szkoły, Jan Galarowicz rozpoczął pracę nad wielotomową filozofią człowieka pt. Antropodramatyka. Otwiera ją tom Giganci filozofii człowieka. Autor omawia w nim antropologiczną myśl zachodnioeuropejskich filozofów, wielkich obrońców zagrożonego w naszych czasach człowieczeństwa Schelera, Heideggera, Stein, Bubera, Guardiniego, Mouniera i Ricoeura którzy zarazem w największym stopniu przyczynili się do wykrystalizowania się jego koncepcji człowieka. Mimo że zawarte w książce rozważania są solidnie udokumentowane, publikacja nie jest typową rozprawą naukową; jest tekstem z pogranicza takiej rozprawy, pracy popularnonaukowej i podręcznika. Książka jest bowiem przeznaczona nie tylko dla filozofów, ale również dla psychologów i pedagogów, socjologów i kulturoznawców, teologów i duszpasterzy a także dla innych kategorii osób, które pracują z ludźmi, oraz wszystkich, którym zależy na głębszym rozumieniu siebie. Korzystanie z niej ułatwia język autora: książka jest napisana z pasją, jasno i przystępnie.