Wolfgang Raible Ordine dei libri

Wolfgang Raible und Dieter Groa beschenken pastorale Mitarbeiter und kirchlich engagierte Laien mit einem Straua charmanter, humorvoller und kritisch satirischer Texte, die nicht nur zum Selberschmunzeln gedacht sind, sondern einen wunderbaren Fundus fur Predigt, Gottesdienst, Gruppenarbeit, Pfarrbrief ... und und und darstellen. Eine echte Erganzung zum sonst ublichen Angebot fur Pastoral und Gottesdienst.Ein praktisches Buch fur die Gemeindearbeit, das sich zudem aber auch wunderbar verschenken lasst.

Sterbebegleitung versucht, körperliche, seelische und spirituelle Nöte zu lindern und Belastungen zu verringern. Viele Berufsgruppen begleiten die Schwerkranken in der letzten Phase ihres Lebens. Jede leistet ihren spezifischen Beitrag zur Auseinandersetzung mit dem bevorstehenden Lebensende. Über Worte und Gespräche, über Musik und Gesang, über Bilder, Rituale oder Bewegungen kann sich Sterbebegleitung vollziehen. Vertreterinnen und Vertreter der verschiedenen Professionen schildern ihre Möglichkeiten und ihre Erfahrungen bei der Begleitung sterbender Menschen.

Uroczy dowcip i duchowa głębia, anegdoty i profesjonalny komentarz teologiczny, a przy tym urozmaicona forma przekazu, np. quiz, list czy baśń, wyróżniają kazania Wolfganga Raiblego. Dlatego mogą być one pasjonującą lekturą dla każdego czytelnika zainteresowanego słowem Bożym i jego oddźwiękiem we współczesnych realiach. Niemniej to przede wszystkim do duszpasterzy jest skierowana owa inspirująca propozycja. Znajdziemy tu bowiem prawdziwą skarbnicę pomysłów przydatnych podczas przygotowywania kazań na niedziele i święta w roku liturgicznym B. Autor celnie i z poczuciem humoru łączy obrazy z naszej codzienności z ewangelicznym wyznaniem wiary, zwracając uwagę na to, co istotne i zachęcając do refleksji. Świeżość spojrzenia, niekonwencjonalne ujęcie, a czasami prowokacja sprawiają, że nikt nie pozostanie obojętny wobec głoszonej katechezy. Wolfgang Raible, doktor teologii, proboszcz i muzyk kościelny, od 2005 r. duszpasterz chorych w Stuttgarcie. Współpracuje z czasopismami katolickimi, autor książek z dziedziny homiletyki.

Do wykorzystania w pracy z dziećmi i młodzieżą w szkole i w parafii. Książka zawiera zbiór refleksji, w których autor pragnie przedstawić naukę religii chrześcijańskiej w świetle problemów współczesności. Przyświeca mu podobny cel jak w przypadku Jana XXIII, który zwołując Sobór Watykański II, stwierdził, że chce „przewietrzyć Kościół”. Winniśmy ciągle się starać każdy aspekt wiary widzieć świeżo, żywo, zgodnie z własnymi doświadczeniami, nie zmieniając jednocześnie jej kanonów. Nie możemy do religii podchodzić drętwo, automatycznie, jedynie nawykowo. Aby zmusić czytelnika do myślenia i osobistego, ciepłego ustosunkowania się do Kościoła i przede wszystkim do Chrystusa, autor posługuje się często humorem i dowcipnymi przenośniami. Ukazując istotę życia, jego prawdziwy sens, uświadamia nam za pomocą prostych życiowych przykładów, po co żyjemy, dokąd zmierzamy i co ma prawdziwą wartość, a co jest tylko pozorem, ułudą współczesności.

Der Verfasser entfaltet den Begriff ‘Medien’ in seiner ganzen historischen Tiefe. Mediatisierung war, so zeigt sich dabei, die Basis unserer gesamten kulturellen Entwicklung – und sie wird es weiterhin bleiben. Wichtig sind dabei nicht so sehr die Medien, auf die man immer besonders dann schaut, wenn sie einem ‘neu’ vorkommen; entscheidend sind die symbolischen Formen (Gattungen, Formate), die durch Mediatisierung möglich werden. Jedes Trägermedium eröffnet nämlich einen kognitiven Raum, der erst erobert werden muss. Dabei handelt es sich stets um Prozesse, die Jahrhunderte dauern und deren Verlauf niemand vorhersagen konnte und kann, weil sie von ihrer Natur her emergent sind. Alle diese Prozesse sind zugleich aufs Engste verknüpft mit der Entwicklung von Wissenschaft – weswegen jede in diesem Sinn betriebene Mediengeschichte zugleich zu einer Kultur- und Wissenschaftsgeschichte werden muss.