Questa serie di annotazioni di diario offre uno sguardo profondo nei pensieri e nella vita di uno dei più importanti drammaturghi e satirici polacchi. Scritte nel corso di decenni e continenti, queste note catturano riflessioni personali, acute osservazioni sulla vita contemporanea e una cronaca unica dell'epoca. È una testimonianza intima della vita di un artista che riflette anche eventi sociali e politici più ampi. La serie offre una lettura avvincente per gli amanti della letteratura e della storia.
We wrześniu 2010 r. nakładem Wydawnictwa Literackiego ukaże się pierwszy tom
Dziennika Sławomira Mrożka obejmujący lata 1962 - 1969. Pisany krwią i żółcią,
tęsknotą i złością, niespokojnymi nocami i podczas szczęśliwych dni… Piórem i
na maszynie. Przez kilkadziesiąt lat. W trzydziestu kilku miastach, kilkunastu
krajach i na trzech kontynentach. Ponad trzy tysiące stron rękopisu i prawie
osiemset stron maszynopisu. Osobiste zapiski, baczna obserwacja współczesności
i unikalna kronika epoki. Kolejne tomy obejmować będą lata siedemdziesiąte i
osiemdziesiąte - całość ukaże się w 3 tomach. Sławomir Mrożek (ur.1930),
dramatopisarz, prozaik, satyryk. Prawdopodobnie najczęściej grywany w kraju i
za granicą polski dramaturg współczesny. Jeden z najbardziej poczytnych
polskich prozaików. Jego twórczość przekładana była na kilkanaście języków.
Odyseja Sławomira Mrożka trwa! Drugi tom 'Dziennika' Sławomira Mrożka obejmuje
lata 1970-1979. Pisarz przebywa tym czasie na emigracji - podróżuje po
Europie, zwiedza Stany Zjednoczone, po raz pierwszy też odwiedza Amerykę
Południową. Z pewnością wielu czytelników będzie zaskoczonych obrazem pisarza,
jaki wyłania się z kart tej książki. Mrożek z niespotykaną szczerością pisze o
swych grzechach, kompleksach i nocach spędzonych w towarzystwie butelek wina
lub whisky. Z dystansu patrzy na sprawy polskie, najczęściej krytykuje i
wyśmiewa, ale i przeżywa momenty uniesienia, jak wtedy, gdy papieżem zostaje
Karol Wojtyła. Prywatne zapiski pomagają także zajrzeć w prywatny świat
dramaturga - dzięki 'Dziennikowi' z lat 70tych odkrywamy Mrożka kochanka,
który tak samo często porzucał, jak i był porzucany. W końcu 'Dziennik' to
kopalnia wiedzy o genezie jego dzieł - właśnie wtedy powstaje słynna sztuka
'Emigranci' - Mrożek obszernie analizuje książki, które czyta, spiera się ze
znanymi pisarzami i filozofami. Jedno jest pewne, przed czytelnikami kolejny
etap fascynującej intelektualnej przygody. Wydanie pierwszego tomu 'Dziennika'
Sławomira Mrożka było najważniejszym wydarzeniem literackim 2010 roku. Książka
zdobyła nagrodę czytelników Nike 2011. Justyna Sobolewska 'Polityka':
'Lornetka sprawia mi wiele radości' – notuje Mrożek. Dzięki niej mógł
podglądać ludzi, nie będąc przez nich widzianym. Każdy wzrok go bowiem peszył,
musiał udawać i zakładać jakąś maskę. A tak, obserwował bezkarnie i do woli. W
dzienniku sam siebie obserwuje jakby przez lornetkę. Pierwszy tom jest
rzeczywiście czymś wyjątkowym na tle dzienników innych polskich pisarzy.
Przynosi zapis bardzo dogłębnej i bezlitosnej autoanalizy. Tutaj świat
zewnętrzny, spotkania, ludzie, zdarzenia są tylko dodatkiem do zmagań
wewnętrznych: 'Świat przeszkadza mi w życiu' – notuje. Roman Pawłowski 'Gazeta
Wyborcza': 'Dziennik' Mrożka warto czytać, bo to historia nie tylko jednego
pisarza, ale całej generacji intelektualistów ze wschodniej Europy, którzy
podobnie jak on stanęli przed dylematem: zachowanie tożsamości za cenę
kompromisu czy wolność połączona z ryzykiem utraty korzeni. Szczery do bólu,
przepełniony goryczą, chwilami ekshibicjonistyczny jest jednym z najbardziej
gorzkich świadectw ludzkiego dążenia do wolności. Dariusz Nowacki, 'Tygodnik
Powszechny': Kto wie, czy dla dzisiejszej i jutrzejszej publiczności
kulturalnej to nie dzieła dramaturgiczne lecz pisma prywatne Sławomira Mrożka
okażą się najbardziej atrakcyjne.
